Joseph Conrad „Lord Jim” – zdrada Corneliusa. Opracowanie, opis

Cornelius to Portugalczyk, który pełnił funkcję przedstawiciela Steina na Patusanie. Wraz z przybyciem Jima jego sytuacja znacznie się pogorszyła. Dotychczas miał przywileje u Doramina, jako że był zarządca majątku Steina, ale młody marynarz obnażył przed naczelnikiem to,  jakim człowiekiem tak naprawdę był Portugalczyk.

Cornelius to typowy antybohater, postać dogłębnie zepsuta i pozbawiona wartości moralnych. Jego świat został zdominowany przez pieniądze i pragnienie władzy. Przepuścił cały majątek Steina, opróżnił magazyny. Z jego powodu handel z Patusanem zamarł, ponieważ nie było towarów do wymiany. Gdy jego zwierzchnik przydzielił tę funkcję Jimowi, Cornelius nazwał młodego marynarza „złodziejem”, próbując wmówić innym, że to ów go okradł.

Jego stosunek do swojej pasierbicy jest porażający. Zamiast ojcem i opiekunem jest dla niej tyranem, znęcającym się psychicznie. Co najgorsze, ten człowiek ma śmiałość zażądać od Jima rekompensaty finansowej za to, że wychował kobietę jego życia. To przedstawia nam stosowaną przez Corneliusa miarę szczęścia – pieniądze.

Młody marynarz traktuje Portugalczyka z dystansem i pogardą. Uważa go za tchórza, który nie jest w stanie niczego dokonać. Raz nawet włożył w dłoń nienawidzącemu go mężczyźnie strzelbę, by ten mógł się go pozbyć, ale Cornelius nie odważył się na taki czyn. Stosunek Jima do jego osoby tylko coraz bardziej rozsierdzał podłego człowieka.

Los w końcu dał Portugalczykowi szansę do pozbycia się przybysza. Gdy do Patusanu przybyli piraci, Corenelius niewiele się zastanawiając przyłączył się do ich obozu, zdradzając Brownowi wszystkie tajemnice tego miejsca. Szybko oznajmił mu, że jedyną szansą na zdobycie władzy w tym kraju jest pozbycie się Jima. Kapitan najeźdźców początkowo planował podzielić się władzą z młodym marynarzem, a wyeliminować go dopiero później. Jako motywy swojej napaści przedstawił Jimowi głód i ogólne niepowodzenia. Bohater zaufał mu i chcąc uniknąć walk, pozwolił odejść piratom na okręt. Portugalczyk, nie chcąc pozwolić na taki obrót zdarzeń, pokazał rabusiom tajemny przesmyk, dzięki któremu możliwy był atak z zaskoczenia. Zamiary Corneliusa urzeczywistniły się i piraci wymordowali wielu Bugisów wraz z synem naczelnika, a Jim, biorąc odpowiedzialność za całe zdarzenie, poniósł śmierć.

Zdrada Corneliusa to czyn haniebny. Z powodu porachunków osobistych poświęcił on setki istnień. Portugalczyk był nieudolnym zarządcą i zepsutym człowiekiem, któremu Jim nie wyrządził krzywdy, a jedynie otworzył innym oczy na postać Corneliusa. Były zarządca Steina to zupełna odwrotność Jima – mężczyzna zupełnie niemoralny, kierujący się w życiu chciwością i pragnieniem posiadania. To dla tych „wartości” wydaje ludzi, z którymi żył, na pastwę piratów.