Św. Oliwia z Brescii - życiorys, patronat

O świętej Oliwii z Brescii wiemy niewiele. Źródła podają, że kobieta była męczennicą, która poniosła śmierć w obronie wiary ok. 119r. w Brescii. Jej relikwie zostały odnalezione dopiero w roku 1518, chociaż jej kult rozwijał się już znacznie wcześniej, na co mogą wskazywać wzmianki o niej, które zawarte są w martyrologium przechowywanym w mieście jej śmierci.

Okres jej życia przypadł na czas rządów cesarza Hadriana. Jeden z najwybitniejszych rzymskich władców widział w chrześcijanach powód niepowodzenia swego państwa – Rzym został wtedy dotknięty przez jeden z poważniejszych kryzysów w jego historii. Związany był z utrzymaniem coraz rozleglejszych granic, a do tego konieczna była niewyobrażalna ilość wyszkolonych i gotowych do walki żołnierzy. Armia pochłaniała coraz większe pieniądze, co odbijało się na sytuacji gospodarczej całego imperium. Podobnie, jak za czasów Nerona, rolę kozła ofiarnego przypisano rosnącym w siłę i ilość wyznawcom chrześcijaństwa. Ofiara złożona z nich miała przebłagać Jowisza i sprowadzić do kraju powodzenie.

Święta Oliwia była jedną z licznych osób wierzących w Boga. Miała zwyczaj modlić się przy grobach męczenników. Właśnie w takiej sytuacji została aresztowana i przyprowadzona przed oblicze sędziego. Ten nakazał jej, by złożyła ofiarę rzymskim bogom. Przyszła święta, oddana Bogu i posłuszna Jego nakazom, odrzuciła jego propozycję. Następnie została skazana na tortury, podczas których miała wyrzec się swojej religii. Jednak Oliwia nie odrzuciła swego Pana i pozostała mu wierna do końca. Śmierć poniosła w roku 119, w swym rodzinnym mieście. Jej kult, podobnie jak innych męczenników, był niezwykle żywy wśród pierwszych chrześcijan. Następnie stał się częścią tradycji, a święta do dzisiaj jest pamiętana i wspominana. Jej święto liturgiczne datowane jest na dzień 5. marca lub 18. kwietnia.

Święta Oliwia z Brescii uznawana jest za patronkę ludzi chorych, którzy mogą za jej pośrednictwem modlić się o ulgę w cierpieniu. Dodatkowo roztacza ona swoją opiekę nad ludźmi wyruszającymi w podróż.