Św. Blanka - życiorys, zasługi, opis

Święta Blanka znana jest jako Blanka Kastylijska. Zasłynęła przede wszystkim jako kobieta o zdolnościach politycznych i przywódczych, nigdy jednak nie zapomniała o swojej głębokiej wierze.

Blanka Kastylijska urodziła się 4 marca 1188 w Palencji. Przyszła na świat w znamienitej rodzinie, była córką Alfonsa Szlachetnego i Eleonory Angielskiej. Od najmłodszych lat otrzymywała staranne wychowanie religijne, zaszczepiono w niej pobożność i prawdziwą wiarę w Boga. Umowa jej rodziców z władcą Francji zmusiła młodą Blankę do zawarcia małżeństwa z następcą króla Francji, Ludwikiem. Ślub młodej pary odbył się w roku 1200. Blanka zamieszkała do rezydencji Filipa w Paryżu. Okazała się być bardzo dobrą, wspierającą żoną. Kiedy jej mąż najechał Anglię, spotkał się z ogromnym buntem. Ojciec nie chciał mu wówczas udzielić wsparcia, natomiast żona trwała przy mężu cierpliwie i wyrozumiale. Sama organizowała nawet ataki floty i chociaż nie udało się Ludwikowi zdobyć tronu Anglii, był on jej bardzo wdzięczny Blance.

Po śmierci swojego męża kobieta została regentką Francji, tymczasowo sprawowała władzę, ponieważ jej syn był jeszcze na to za młody. Sytuacja w państwie była bardzo trudna, ale kobieta pokazała wtedy swoją ogromną siłę. Przeciwstawiała się wrogom, udało jej się pokonać ligę baronów, a nawet odeprzeć angielskie ataki. Swoją bezkompromisową postawą wywoływała liczne bunty, miała wielu przeciwników, jednak nie ulegała presji i się nie poddawała. W roku 1236 Blanka przekazała koronę swojemu najstarszemu synowi, Ludwikowi Świętemu. Jednak po kilku latach król wyjechał na krucjatę, wówczas Blanka ponownie przejęła opiekę nad Francją. W roku 1252 kobieta zachorowała bardzo poważnie. Została przeniesiona do klasztoru na przedmieściach Paryża, aby odzyskać siły. Niestety, kilka dni później zmarła. Było to 26 listopada 1252 roku.

Blanka przez całe życie była niezwykle pobożna. Każdemu ze swoich dzieci przekazywała głęboką wiedzę religijną. Nawet w czasach kryzysu i ciężkiej sytuacji we Francji nie przestawała wierzyć w Boga i właśnie w Nim szukała pomocy i otuchy. Należy dodać, iż pod koniec swojego życia Blanka wstąpiła do Zakonu Cysterskiego i stała się osobą duchowną. W Kościele katolickim Blankę okrzyknięto osobą świętą. Wspomnienie jej życia i czynów ma miejsce co roku dnia 1 grudnia