Arka Noego - historia, znaczenie Arki Noego. Arka Noego w Biblii - opis

Noe był postacią biblijną. Jest on przykładem człowieka, który pomimo presji otoczenia, zaufał Bogu. Wyróżniał się on praworządnością, sprawiedliwością oraz dobrocią i szlachetnością. Jego historia związana jest z budową Arki. Z hebrajskiego oznacza tyle, co „skrzynia”. 

Bóg był niezadowolony z zachowania ludzi przebywających na ziemi. Nie szanowali Go, nie modlili się do niego, nie składali Mu ofiar. Szczycili się występkami, zbrodniami i oszustwami. Bóg postanowił zesłać na nich potop. Potop ten miał zmieść z powierzchni ziemi wszystko: miasta, wsie, osady wraz z grzeszącą ludzkością. Stwórca widział jednak, że Noe i jego rodzina są pobożni i wierni. Postanowił ich ocalić, dlatego nakazał Noemu zbudowanie Arki.

W Biblii zwana jest ona Arką Noego. Bóg powiedział Noemu dokładnie, jak ma wyglądać ten rodzaj statku. Przykazał mu także, aby zabrał ze sobą całą rodzinę oraz po parze zwierząt z każdego gatunku. W ten sposób Noe miał zostać ocalony, a cała reszta ludzkości kompletnie wyniszczona potopem stulecia. „W roku sześćsetnym życia Noego, w drugim miesiącu roku, siedemnastego dnia miesiąca, w tym właśnie dniu trysnęły z hukiem wszystkie źródła Wielkiej Otchłani i otworzyły się upusty nieba; przez czterdzieści dni i przez czterdzieści nocy padał deszcz na ziemię. I właśnie owego dnia Noe oraz jego synowie, Sem, Cham i Jafet, żona Noego i trzy żony jego synów weszli do Arki, a wraz z nim wszelkie gatunki zwierząt, bydła, zwierzątek naziemnych i wszelkiego ptactwa skrzydlatego; wszelkie istoty, w których było tchnienie życia, weszła po parze do Noego do Arki”. 

Deszcz, który Bóg zesłał na ziemię, zatopił całkowicie grunt, a wraz z nią wszystkich ludzi, oprócz tych ocalonych na Arce Noego. Potop trwał około dwóch miesięcy. Aby sprawdzić, czy gdzieś w pobliżu znajduje się stały ląd niezalany wodą, Noe wysyłał na zwiady ptaki. Pierwszym z nich był kruk, a drugim gołębica. Gołębica powróciła z gałązką oliwną. Kiedy był pewien, że ziemia jest już dostatecznie osuszona, zszedł wraz z rodziną na ląd.

Arka przybiła do góry zwanej Ararat (są to obecne tereny Turcji). Tam Noe odnowił przymierze z Bogiem, składając mu w ofierze wszystkie żywe „czyste” zwierzęta. W odpowiedzi na ten znak Bóg ukazał człowiekowi tęczę - symbol odnowionego przymierza. Wymiary Arki są dokładnie określone. Noe zbudował statek długości 300 łokci, wysokości 30 łokci oraz szerokości 50 łokci.

Arka stała się symbolem ocalenia i zaufania, jakie położył Bóg w człowieku, dając mu ostatnią szansę. Po ostatecznym zawarciu przymierza z Noem, Stwórca solennie obiecał, że już nigdy więcej nie zniszczy ludzkości. Istnieje pewna legenda związana z Arką Noego. W czasie podróży po zatopionym lądzie, Arka zaczęła przeciekać. Noe zatkał ją nosem swojego wiernego psa. Wiedział jednak, że pies długo nie wytrzyma w podobnej pozycji, dlatego musiał znaleźć inny sposób na załatanie dziury. Użył wtedy łokcia swojej żony. Arkę dzięki temu udało się uratować od zatonięcia, jednak pamiątką po tej historii jest zawsze zimny pysk psa oraz zimny łokieć u kobiety.

Dzięki uratowaniu się Noe wraz z rodziną po raz kolejny zaludnił ziemię, dał początek rodzaju ludzkiemu. Arka stała się symbolem azylu, przetrwania. Znaleźli się tam ludzie, którzy zaufali Bogu, rozumieli jego motywacje, wierzyli jego słowom i zapewnieniom. Chociaż Noe wielokrotnie wyśmiewany był z powodu swojego pomysłu budowania statku, nigdy się nie poddał. Nie udało mu się przekonać co do swoich planów zagłębionych w grzechu śmiertelników.

Arka Noego stała się miejscem bezpiecznym, ochranianym przez samego Boga, przez Jego moc.