Jan Paweł II o rodzinie - opracowanie, interpretacja

Jan Paweł II był człowiekiem wybitnym. Wypowiadał się na wiele tematów, poruszał kwestie dotąd nieporuszane lub pomijane i lekceważone przez Kościół. Opowiadał także w swoich rozważaniach o rodzinie - jej statucie we współczesnym świecie, jej znaczeniu, obowiązkach, zasadach i prawach. Dla papieża rodzina od zawsze powinna być siedliskiem miłości.

Opierać się ono powinno przede wszystkim na instytucji małżeństwa zawartego w Kościele, poświęconego przez kapłana. Małżeństwo jest sakramentem świętym, którego podstawą jest obopólna miłość. Miłość ma stwarzać odpowiednie warunki dla potomstwa. Tylko dzięki sile miłości można zbudować w pełni szczęśliwą rodzinę. Papież zauważał także, że kobieta i mężczyzna różnią się od siebie znacząco, ale ich obowiązkiem jest znaleźć pomiędzy sobą zgodę i tą zgodę gloryfikować. Zasadniczym punktem każdej rodziny, osią centralną powinny być dzieci. Najważniejszym zadaniem rodziców jest godne wychowanie potomstwa.

Te rozważania papież Jan Paweł II zawarł w „Liście do rodzin”. Posiadanie rodziny tworzy człowieka człowiekiem: „Pośród tych wielu dróg rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą. Jest drogą powszechną, pozostając za każdym razem drogą szczególną, jedyną i niepowtarzalną, tak jak niepowtarzalny jest każdy człowiek. Rodzina jest tą drogą, od której nie może on się odłączyć. Wszak normalnie każdy z nas w rodzinie przychodzi na świat, można więc powiedzieć, że rodzinie zawdzięcza sam fakt bycia człowiekiem”. Trzeba pamiętać także, że rodzina to nie tylko nasi najbliżsi. Rodziną jest również społeczeństwo, w którym funkcjonuje. Źródłem każdej rodziny jest niepowtarzalna miłość.

Do najsłynniejszych dzieł papieża poświęconych tematowi rodziny należą takie publikacja, jak „List do Rodzin”, „Familiaris Consortio”, „Adhortacja Redemptoris”. To w tych dziełach papież opowiada o zadaniach i obowiązkach, jakie spoczywają na barkach każdej ludzkiej rodziny. Rodzina musi wypełniać obowiązki społeczne względem siebie i względem innych. Życie w miłości do Boga jest najprostszą drogą do życia w pełni szczęścia. Sam Bóg stworzył człowieka z miłości, a pierwszej parze (Adamowi i Ewie) przykazał miłowanie siebie nawzajem.

Zawarte przez dwoje ludzi małżeństwo musi być pod ochroną. Nie wolno go niszczyć, ani doprowadzić do jego upadku. W rodzinie nie ma miejsca na przemoc, tłamszenie drugiej osoby, egoizm, czy pychę. W trakcie składanie przysięgi małżeńskiej padają znaczące słowa wiążące dwoje ludzi ze sobą na zawsze - „dopóki śmierć nas nie rozłączy”. Musi być to więc decyzja świadoma, przemyślana. Jest to tak zwana „konstytucja małżeństwa” - prawo fundamentalne.

O rodzinie papież mówił: „Rodzina Bogiem silna, staje się siłą człowieka i całego narodu”. Nie ma rodziny bez miłości. Staje się ona fundamentem. Papież wskazywał, jakie są największe współcześnie zagrożenia struktury rodzinne. Jest to głównie bezrobocie i alkoholizm. Bezrobocie sprawia, że rodzina nie jest w stanie żyć w godnych warunkach i ciężko jej przetrwać. Oprócz alkoholizmu są jeszcze inne choroby cywilizacyjne takie jak: depresja, nałogi (narkotyki). I w tym momencie do interwencji powinno przystąpić społeczeństwo.

Społeczeństwo nie może pozostać bierne na krzywdę drugiego człowieka. Ignorancja wyrządza najwięcej szkód. Rodzina pełna miłości jest też rodziną katolicką. Miłość i troska o bliźniego zawsze powinno stać na pierwszym miejscu niezależnie od sytuacji, okoliczności, czy warunków.