Stary Testament - Księga Hioba - streszczenie i podstawowe informacje o Księdze Hioba

Księga Hioba jest jednym z najważniejszych i najszerzej komentowanych tekstów, które weszły w skład Starego Testamentu. Określenie dokładnej daty jej powstania oraz autora jest kwestią problematyczną. Tradycja orzeka na ten temat, iż Księga ta powstała za czasów Mojżesza, który miałby także być jej autorem. Natomiast badacze zwracają się raczej ku okresowi ok. V w. p.n.e. Uważają oni również, że dzieło to miało wielu autorów, o czym może świadczyć jego niejednorodna forma (od poematu po prozę).

Księga Hioba jako tekst dydaktyczny

Księga Hioba jest tekstem dydaktycznym. Jej celem, podobnie jak innych dzieł tego typu, było przekazanie najważniejszych wartości i nauk, które okazują się niezbędne do życia zgodnego z wolą Boga. W przypadku samej Księgi Hioba najbardziej znaczącymi kwestiami okazują się cierpienie, miłość, wiara i posłuszeństwo. Na przykładzie losów starca z krainy Us ukazane zostało, iż człowiek nigdy nie powinien odwracać się od Boga. Stwórca zawsze czuwa nad Swoimi dziećmi i w każdym momencie gotów jest im pomóc. Natomiast każde cierpienie trzeba znosić godnie i z pokorą. Właśnie taki przykład daje swoją postawą Hiob.

Trójdziałowa budowa Księgi Hioba

Budowę Księgi Hioba można uznać za trójdziałową. Najpierw pojawia się wstęp, w którym zostaje zarysowana cała sytuacja – przedstawienie Hioba oraz przytoczenie dwóch rozmów Boga z Szatanem i ich niezwykle ważnych skutków dla starego mieszkańca krainy Us. W drugiej części do Hioba przychodzą jego przyjaciele, którzy rozpoczynają lament nad pokrzywdzonym starcem. Następnie odbywają się rozmowy między przybyszami a Hiobem. W trzeciej, zarazem najkrótszej części przedstawione zostają dalsze losy tytułowego bohatera oraz jego przyjaciół – ukaranych przez Boga za słowa skierowane do starego mieszkańca krainy Us.

Zanim przyjrzymy się nieco bliżej historii przedstawionej w Księdze Hioba, trzeba dodać, że tekst ten postrzegany jest dzisiaj jako jeden z najważniejszych i najbardziej uniwersalnych spośród tych, które weszły w skład Starego Testamentu. Podjęta w nim refleksja na temat cierpienia wydaje się być wciąż aktualna i inspirująca.

Księga Hioba - opis

Tytułowy bohater – Hiob – był człowiekiem niezwykle zamożnym, żyjącym zgodnie z Bożymi przykazaniami oraz unikającym grzechu. Oprócz olbrzymiego majątku materialnego, posiadał on także liczną i wspaniałą rodzinę. Postać taka nie mogła umknąć uwadze Szatana, który za wszelką cenę chciał udowodnić Bogu, że ludzie nie kochają swego Stwórcy bezinteresownie. Kiedy Pan pokazał swemu przeciwnikowi Hioba, Szatan uznał, że pozbawiony majątku starzec stanie się innym, już złorzeczącym Bogu człowiekiem. Wtedy Stwórca, wierząc w miłość Hioba, postanowił oddać Szatanowi władzę nad jego majątkiem.

Już kilka dni później do starca przybyli pierwsi posłańcy, którzy przynieśli mu fatalne wieści o tym, co stało się z jego rodziną i majątkiem. Chociaż wszystko przepadło, Hiob nie odwrócił się od Boga, lecz ogolił głowę i oddał pokłon Stwórcy. Nieco poirytowany tym faktem Szatan postanowił, że jeszcze bardziej dotknie starca i zesłał na niego trąd. Także to nie złamało Hioba, który nadal twierdził, że trzeba godnie przyjmować to, co zsyła ludziom Bóg.

Wieść o krzywdzie, jaka spotkała Hioba, prędko rozeszła się po okolicy. Wkrótce przybyli do niego pragnący wesprzeć go w trudnych chwilach przyjaciele. Po siedmiodniowym milczeniu i kontemplowaniu straty, doszło między nimi do pierwszych rozmów. Najpierw przemówił Elifaz z Temanu. Doszukiwał on się jakiegoś przewinienia w postępowaniu Hioba, gdyż nie wierzył w to, że ludzie cierpią bez jakiejkolwiek winy. Kolejni przyjaciele starca z Us także próbowali odkryć przyczynę jego straty. Bildad ze Szuach uważał, iż przewinić musieli synowie Hioba, a zaistniała sytuacja jest skutkiem ich działań. Następnie bliscy tytułowego bohatera zaczęli doradzać mu, by pojednał się z Bogiem i prosił Stwórcę o przywrócenie mu życiowego powodzenia. Hiob z każdą chwilą stawał się coraz bardziej rozżalony. Nie wiedział, za co spotkała go kara, był bowiem pewien, że nie popełnił żadnego grzechu.

Wtedy przemówił mędrzec Elihu. Zarzucił on przyjaciołom Hioba, iż nie napomnieli go, a samego starca skrytykował ze bezbożne i pyszne słowa. Wkrótce przemówił Bóg i skierował do Hioba bardzo ważne przesłanie. Starzec ukorzył się przed Stwórcą i przeprosił Pana za swoje postępowanie. Wtedy Bóg przemówił jeszcze raz i nakazał przyjaciołom Hioba złożyć z siebie ofiarę całopalną, gdyż dawali oni złe świadectwo o Najwyższym. Natomiast Hiob, który wciąż nie odwrócił się od swego Pana, został przezeń wynagrodzony – nie tylko odzyskał majątek i rodzinę, ale także stał się bogatszy i żył jeszcze 140 lat oglądając, jak rozwija się jego potomstwo.