Św. Amelia - życiorys, patronat

Święta Amelia Gandawska (zwana również Amalbergą z Tense) przyszła na świat ok. 741 r. na terenie leżącym w pobliżu dzisiejszego Luksemburga. Wraz ze swoim bratem odebrała niezwykle religijne wychowanie, a będąc już nastolatką, przyjęła święcenia zakonne i wstąpiła do zgromadzenia sióstr benedyktynek niedaleko Munsterbilsen.

Święta Amelia Gandawska była kobietą niezwykłej urody, o czym wkrótce przekonał się Pepin Krótki – król Franków. Postanowił on, że to właśnie ta kobieta będzie partnerką dla jego syna – Karola. Jeden z najwybitniejszych władców średniowiecznej Europy, będąc jeszcze młodym i niedoświadczonym mężczyzną, podjął wszystkie możliwe kroki, by uczynić Amelię swoją żoną.

Jeden z dokładniej opisanych w jej biografii epizodów miał miejsce w kościele. Przyszła święta nie chciała opuścić zgromadzenia i pójść z Karolem, więc upadła przed ołtarzem i poczęła modlić się do Boga. Syn Pepina Krótkiego chciał przekonać ją, używając argumentu siły. Szarpnął ją tak mocno, że złamał jej ramię, ale wciąż nie mógł ruszyć kobiety, którą tak gorąco chciał poślubić. Następnie na Karola spadła choroba spowodowana najpewniej wielkimi wyrzutami sumienia. Wrócił on do dobrego stanu zdrowia dopiero wtedy, gdy Amelia wybaczyła mu to niegodne postępowanie i zaniosła swe modlitwy przed oblicze Boga. Następnie przyszła święta przeniosła się do Tense, gdzie rozpoczęła budowę kościoła poświęconego NMP. Święta Amelia z Tense umarła w młodym wieku – mając zaledwie 31 lat. Jej wspomnienie obchodzone jest w Kościele katolickim 10 lipca.

Święta Amelia Gandawska jest patronką rolników i rybaków.

Tego samego dnia swe święto obchodzi inna Amelia – św. Amelia z Maubege, której nie należy mylić ze świętą Amelią z Tense. Była ona żoną Witgera, księcia lotaryńskiego i hrabiego Brabancji. Wraz z nim miała wiele dzieci, a pośród nich było aż trzech świętych – św. Emebert, św. Reineldis oraz św. Gudula. Po śmierci Witgera Amelia postanowiła wstąpić do zakonu, gdzie dopełniła swego żywota.