Populizm - definicja, przykłady, charakterystyka

Populizm (z łacińskiego populus - lud) jest terminem obowiązującym od niedawna i oznacza stosowanie metod zachowania politycznego, które w sposób przystępny i łatwy trafiają do społeczeństwa. Populizm pielęgnuje i skupia się na problemach społecznych, które populista wykorzystuje w celu osiągnięcia zysków politycznych np. wygrania wyborów. Populiści aby zdobyć popularność skupiają się na problemach dręczących społeczeństwo po to aby zyskać elektorat wyborczy. Schlebia się wówczas pewnym grupom, powołuje się na rozsądek i pomoc wzajemną w danej grupie. Populizm bardzo często wykorzystuje wpadki konkurencyjnych nurtów politycznych i ukazuje ich niekompetencję. Populiści świetnie wykorzystują nastroje społeczne w celu podsycania buntów lub niezadowolenia. 

Zazwyczaj populista to człowiek o charyzmatycznej osobowości, który przemawia do społeczeństwa ponieważ głosi takie tezy, które ludzie chcą słyszeć - sprawiedliwość, wolność, poszanowanie godności poszczególnych grup społecznych, obniżenie podatków itd. Z drugiej strony populistą można nazwać w zasadzie każdego polityka lub też lidera jakiegoś ugrupowania, który stosuje barwne przemówienia i mówi to czego oczekują wyborcy czy sojusznicy. Populizm bardzo często wykorzystywany jest w takich krajach jak Holandia, Irlandia czy Francja. W Polsce łatkę populizmu otrzymywali tacy politycy jak Andrzej Lepper, Tymiński czy nieżyjący już austriacki polityk Jorg Haider. 

Populizm stał się nową formą uprawiania polityki, w krajach demokratycznych gdzie poziom życia jest bardzo wysoki populizm występuje w nieco innej formie, z reguły skupia się na problemach pomniejszych grup społecznych np. homoseksualistów, feministek itd. Populista szuka poparcia i swój program dostosowuje do nastrojów społecznych po to aby osiągnąć zamierzone cele. Słowo ‘’populista’’ nabrało pejoratywnego znaczenia i jest dzisiaj raczej obrazą niż zwyczajnym pojęciem. 

Populizm zdobywa poparcie chwytliwymi hasłami i obiecankami politycznymi, które kończą się po wygraniu przez populistę wyborów. Skoro populista osiągnął cel to nie jest już zainteresowany realizowaniem obietnic przedwyborczych. 

Populizm stał się skazą w życiu politycznym i z perspektywy politologicznej oznacza szybką chęć zaistnienia, zrobienia kariery błyskotliwej. 

W Polsce populizm zarzucano partii Andrzeja Leppera - Samoobronie, która głosiła hasła dla najuboższych, najbiedniejszych i najbardziej pokrzywdzonych warstw społecznych. Po dojściu do władzy partia Leppera rzeczywiście wchodziła w układy z różnymi ugrupowaniami, od których odżegnywała się w kampaniach wyborczych. 

Populizm jest zjawiskiem naturalnym występuje w niemalże każdym kraju gdzie rozwinięte jest środowisko polityczne.