Okres średnioelamicki - elamici i państwo średnioelamickie

Okres średnioelamicki w historii Elamu datuje się na drugą połowę drugiego tysiąclecia przed naszą erą. Obejmował rządy dynastii Kidinuidami - lata od 1500 do 1350 p.n.e., dynastii Igi-halkidami - lata 1350 - 1200 p.n.e. oraz dynastii Szutrukidami - lata od 1200 do 1100 p.n.e.

W pierwszym okresie (panowanie dynastii Kidinuidami) Elam był podbijany przez Babilonię, a panująca dynastia została obalona. Spowodowało to zmianę postawy Elamu - z agresywnej na ugodową i dołożenie wszelkich starań, aby nie zaczepiać potężniejszego sąsiada. Zaczął się czas małżeństw elamicko - kasyckich. Dawało to możliwość skoncentrowania się Kasytów na wojnie z Asyrią, a Elamitom na uporządkowanie spraw wewnętrznych państwa. Kraj się rozwijał, a gdy sytuacja została ostatecznie uporządkowana, Elam pozwolił sobie na zaatakowanie Babilonii. w okolicach roku 1220 p.n.e. Babilonia została wyniszczona. Padł Nippur. Odpowiedzią był późniejszy kontratak i złupienie elamickich bogactw.

Drugim władcą dynastii Szutrukidów (od którego dynastia wzięła swą nazwę) był Szutruk-Nahhinte II. Podbił on Babilonię, ale nie tylko. Jego najazd był równoznaczny z utratą władzy przez Kasytów.

Sam władca elamicki pozwolił na złupienie całego kraju, włącznie ze świątyniami. Został wywieziony z Babilonii także kodeks Hammurabiego. Ten najazd spotkał się jednak z odwetem. Odwetu dokonał sławny Nabuchodonozor I. Skutkiem tego był koniec państwa średnioelamickiego.