Alexander Graham Bell - biografia, życiorys

Alexander Graham Bell przyszedł na świat 03.03.1847 r. w Edynburgu (Szkocja). Jego ojciec był specjalistą w zakresie narządów mowy, a matka osobą głuchoniemą, co przyczyniło się do ukształtowania zainteresowań przyszłego wynalazcy telefonu. Do szkoły chodził on zaledwie kilka lat, a główną część wykształcenia odebrał w domu. Już jako dziecko odznaczał się naprawdę nieprzeciętnym słuchem. Bez niczyjej pomocy nauczył się grać na pianinie. Dodatkowo poświęcał wiele czasu na naukę czytania z ruchu ust.

W 1870 r. Alexander Graham Bell wraz z rodziną opuścił rodzinny kraj i udał się do Kanady. W kraju żywicy i syropu klonowego miał przejść rehabilitację po przebytym zapaleniu płuc. Młodzieniec i jego ojciec znaleźli w Kanadzie doskonałe warunki, by oddawać się swojej pasji, jaką był dźwięk. Badania Bella, które dawały pewne szanse ludziom głuchoniemym postanowił finansować ojciec przyszłej żony Alexandra. Udało mu się opatentować mikrofon i głośnik. Okazały się one jednak zbyt energochłonne i za duże, by niedosłyszący mogli mieć je zawsze przy sobie. Jednakże Graham Bell nie poddał się i znalazł dla nich bardzo ciekawe zastosowanie – połączył jedno z drugim i w ten sposób otrzymał urządzenie przekazujące dźwięk na odległość.

Dziewiątego lipca 1877 r. założona została spółka Bell Telephone Company. Jednym z jej fundatorów był Gardiner Greene Hubbard – amerykański prawnik i finansista, który szeroko udzielał się społecznie. Innym jego przedsięwzięciem było założenie National Geographic Society. Warto dodać, że za opatentowanie przełomowego wynalazku, czyli telefonu, Bell otrzymał zawrotną jak na owe czasy sumę – 50 000 dolarów. Pozwoliło mu to otworzyć nowe laboratoria badawcze, które wciąż są w użyciu.

Trzy dni po powstaniu spółki Alexander Graham Bell poślubił głuchoniemą Mabel Gardiner Hubbard. Para miała czwórkę dzieci, jednakże dwójka synów zmarła bardzo prędko. Przeżyły natomiast dwie córki – Elsie May Bell oraz Marian Hubbard Bell. Małżeństwo początkowo mieszkało w Massachusetts, a w 1880 r. osiedliło się w Waszyngtonie.

Życie rodzinne nie skłoniło Alexandra Grahama Bella do porzucenia pracy naukowej. Opracował on wiele innych urządzeń, takich jak np. wykrywacz metali czy sonda radiowa. W późniejszych latach jego pasją stało się lotnictwo. Zainspirowany sukcesem braci Wright i zachęcony namowami małżonki postanowił zebrać wokół siebie grupę pasjonatów i wzbić się w powietrze. W ten sposób powstało Aerial Experiment Association. Ich największym sukcesem był lot „samolotem” o nazwie „Silver Dart”, który trwał 40 sekund i pozwolił na przebycie 800 metrów. Wcześniejsze próby przez nich podejmowane utrwaliły się jako pierwsze tego typu wydarzenia w Kanadzie.
a
Alexander Graham Bell zmarł w 1922 r. z powodu problemów z cukrzycą. Dodatkowo cierpiał także na anemię złośliwą. Jego życiorys może być przykładem na to, że nie ma rzeczy niemożliwych. Od dzieciństwa zmagał się z wieloma chorobami, w jego życiu wciąż była obecna bariera szczelnie niwelująca wszelkie dźwięki (głuche były matka i żona), a jednak udało mu się stworzyć szczęśliwy związek, opracować wiele wspaniałych wynalazków oraz przeprowadzić udane próby lotnicze.