Układ o neutralności - Moskwa - Tokyo

13 kwietnia 1941 roku został podpisany układ o neutralności pomiędzy Związkiem Radziecki a Japonią. Ze strony Moskwy podpisał go Stalin, ze strony Tokyo - Yosuke Matsuoka (minister spraw zagranicznych Japonii). W praktyce oznaczał on koniec wsparcia ze strony Rosji dla Czang Kaj-szeka, ale to właśnie ZSRR odniosło z niego największą korzyść i należy postrzegać go jako sukces dyplomacji rosyjskiej - bowiem w tym momencie Wehrmacht stał u drzwi stolicy.

Stalin potrzebował gwarancji ze strony japońskiej, aby móc zgromadzić wojsko, które skutecznie przeciwstawi się hitlerowcom. Miał zdecydowany powód zatem, aby określić Yosuke Matsuoka jako azjatyckiego przyjaciela. Układ najbardziej trafiał w Czang Kaj-szeka, który stracił pomoc Moskwy. Jednocześnie jednak Stalin zaapelował do komunistów Mao Zedonga, aby pozostawali neutralni wobec armii japońskiej. Miało to na celu zaakcentowanie wewnętrznego podziału pomiędzy Chińczykami. Mao musiał przyjąć warunki, ale układ był dla niego dużym ciosem.

Układ dotyczył także dwóch terytoriów, zdobytych na Chinach - Mandżukuo oraz Mongolii. Formalnie zostały uznane japońskie wpływy w Mandżukuo, a radzieckie w Mongolii.

Układ o neutralności miał obowiązywać do 26 kwietnia, 1946 roku, z możliwością wcześniejszego (rocznego) wypowiedzenia go.