Edouard Manet - biografia, życiorys

Édouard Manet to jeden z najsłynniejszych malarzy XIX wieku i jeden z przedstawicieli impresjonizmu.

Przyszedł na świat w Paryżu 23 stycznia 1832 roku w zamożnej mieszczańskiej rodzinie. Jego ojciec był prawnikiem, a także szefem gabinetu Ministerstwa Sprawiedliwości, matka natomiast wywodziła się z rodziny arystokratycznej (była spokrewniona ze szwedzką rodziną królewską).

W roku 1838 Manet zaczął chodzić do szkoły w Vaugirard, nauka jednak średnio go interesowała i po pewnym czasie rodzice zdecydowali się go przenieść do renomowanego College Rollin, gdzie rozpoczął naukę w 1842, poprawy w podejściu jednak nie było widać, ujawnił się za to wtedy talent malarski Édouarda. Lekcji rysunku udzielał mu jego wuj, który jako pierwszy dostrzegł szczególne artystyczne uzdolnienia chłopca. Zabierał go więc także na wycieczki do Luwru.

W 1847 Manet chciał dostać się do Wyższej Szkoły Morskiej, jednak po dwukrotnym oblaniu egzaminu zniechęcił się i od tej pory postanowił w całości poświęcić się malarstwu. W 1850 roku zaczął więc chodzić do pracowni Thomasa Couture’a, gdzie studiował do roku 1856.

Dwa lata później wystawił swoje prace w Salonie Paryskim, i od tej pory był z nim nierozerwalnie związany przez całą swoją karierę. Pierwszym jego obrazem był „Pijący absynt”.

Manet lubił gorszyć mieszczan swoimi obrazami, nie bał się odważnych rozwiązań, najlepszym tego przykładem są takie dzieła jak „Śniadanie na trawie” z 1863 roku, gdzie skontrastowano postać nagiej kobiety z innymi w pełnym ubiorze, czy „Olimpia” (ten sam rok) przedstawiająca wizerunek prostytutki również w pełnym negliżu.

W roku 1870, kiedy miała miejsce wojna francusko-pruska Manet odwołał się do jej wydarzeń także w swojej twórczości. Z tego okresu pochodzi na przykład obraz „Rozstrzelanie cesarza Maksymiliana” z nieco wcześniej, bo z 1867 roku. Podczas wojny natomiast Manet wstąpił do Gwardii Narodowej.

W 1874 roku miała miejsce pierwsza wystawa impresjonistów, jednakże Manet odmówił wzięcia w niej udziału ze względu na swoje osobiste przywiązanie do Salonu. Wspierał jednak swoich przyjaciół i ich inicjatywy, również finansowo.

Ostatnim dziełem Maneta był obraz „Bar w Folies-Bergere” z 1782 roku.

W wieku czterdziestu lat artysta zachorował na syfilis, jakiś czas później w lewą stopę wdała się również gangrena, a amputacja kończyny nie przyniosła oczekiwanej poprawy i w końcu doprowadziła do śmierci twórcy. Manet umarł 30 kwietnia 1883 roku.