Rząd Tomasza Arciszewskiego

Rząd Tomasza Arciszewskiego funkcjonował od 29 listopada 1944 roku do 2 lipca 1947 roku, kiedy to premier złożył dymisję.

Misja stworzenia rządu została Arciszewskiemu powierzona przez prezydenta Władysława Raczkiewicza. Rząd był złożony z czterech członków PPS (do którego należał także Arciszewski), trzech członków SN, trzech SP oraz jednego SL (Adam Bień). Reszta była bezpartyjna. Wicepremierem był Jan Kwapiński, a stanowisko ministra obrony narodowej objął gen. Marian Kukiel.

Rząd został uznany przez zachodnie mocarstwa, ale było to uznanie ściśle formalne. Faktycznie bowiem dymisja Stanisława Mikołajczyka i powołanie nowego rządu oznaczało nic innego, jak zerwanie ze Związkiem Radzieckim. Stalin i tak tworzył na terenie Polski rząd komunistyczny, wcześniej oznajmiając Churchillowi, że stanie się on zalążkiem dla przyszłego rządu polskiego, z którym to warto będzie podjąć dyplomatyczne stosunki. Rząd Tomasza Arciszewskiego nie był zatem na rękę ani Wielkiej Brytanii, ani Stanom Zjednoczonym, które zbyt ściśle współdziałały z sowiecką Rosją, aby z powodu Polski wchodzić z nią w konflikty.