Przemiany ustrojowe w starożytnym Rzymie i Grecji - opracowanie

Początków demokracji greckiej historycy doszukują się w spuściźnie po kulturze mykeńskiej (najstarszej kontynentalnej kultury greckiej) i rozwiniętej przez nią demokracji plemiennej. Organizacje społeczne, które miały się z czasem przekształcić w polis, zaczęły powstawać ok. XI w. p.n.e. Same Ateny założono i rozwijano między XI a VII w. p.n.e.

Drogę do słynnej demokracji ateńskiej otworzył Drakon, prawodawca żyjący w VII w. p.n.e., formułując kodeks praw. Renomę wyjątkowo surowego (do dziś używa się określeń: drakońskie prawo, drakońska kara) zyskał, gdyż większość pozostałości, które przetrwały do naszych czasów, dotyczyła kar za wyjątkowo ciężkie zbrodnie. W rzeczywistości okazało się, że złagodził niektóre plemienne zwyczaje.

Kontynuatorem dzieła Drakona był Solon, poeta i polityk, żyjący na przełomie VII i VI w. p.n.e. Wprowadzając cenzus majątkowy, podzielił obywateli na cztery klasy. Ponadto, zwiększył prawa przybyszów spoza polis, którzy osiedlili się w Atenach i wrośli w ich społeczność. Ujednolicił system prawny, a także stosowane jednostki miar i wag (bardzo istotne w prawie gospodarczym i sprawnym zarządzaniem miastem). Ustanowił Radę Czterystu, będącą doniosłą manifestacją demokracji oraz powołał sąd...