Epoka brązu - charakterystyka epoki

Kiedy ludzie opanowali już sztukę przetwarzania czy też raczej przerabiania kamieni na urządzenia potrzebne w codziennej pracy (czy to w pracach domowych, na roli czy podczas polowania), przyszedł czas postawić kolejny krok, który przeniesie cywilizację ludzką do następnego etapu jej rozwoju. Tym krokiem miało być opanowanie sztuki przetapiania metali przy zastosowaniu ognia. Kamienne narzędzia kruszyły się dość łatwo, podczas gdy wykonane z metalu miały być znacznie trwalsze od poprzednich. W tym celu wykorzystywano początkowo miedź, jednak szybko zastąpiono ją brązem, czyli stopem miedzi z cyną. Taka „mieszanka” gwarantowała znacznie większą twardość, którą coraz bardziej zaczął doceniać człowiek prymitywny.

Jednakże wejście w nowy etap cywilizacyjny to nie tylko zapewnienie trwałości dla swoich narzędzi, a poprzez to – samemu sobie - możliwości skupienia się na konkretnej pracy (w polu, na łowach) zamiast na odtwarzaniu uszkodzonych narzędzi. To przede wszystkim zmiany społeczne, jakie zachodziły w coraz większych grupach ludzkich. Z jednej strony dany metal należało wydobyć, a z drugiej - umiejętnie przetopić. Obie te funkcje wymagały pewnych zdolności, które następnie należało doskonalić przez lata praktyki, co skutkowało wytwarzaniu się tzw. specjalizacji. Trudno wymagać, by osoba skupiająca się na pracy w polu miała jeszcze posiadać umiejętność wykuwania sierpa. Dlatego też każdy starał się zawężać swoją działalność do jak najmniejszej liczby rodzajów wykonywanych działalności, by w tych nielicznych być jak najlepszym. W ten oto sposób dokonał się naturalny podział pracy między rolnikami, hodowcami a - coraz liczniejszymi - rzemieślnikami.

Taki rozdział pracy pomiędzy różne grupy zawodowe musiał za sobą pociągnąć kolejną ewolucję w życiu społecznym. Skoro rzemieślnik skupiał się przede wszystkim na swej wąskiej, ścisłej działalności, nie mógł poświęcać czasu na produkcję żywności (hodowlę, polowanie), więc musiał ją zdobywać w inny sposób. Tym sposobem był rozwijający się handel wymienny. Rolnik wymieniał wyprodukowaną przez siebie żywność na narzędzia, dzięki którym mógł zwiększyć efektywność w pracy na polu, a poprzez to - zwiększyć ilość zebranych plonów. Z kolei rzemieślnik, skupiając się na pracy przy obróbce metalu, wykonywał coraz więcej, coraz lepszych, trwalszych, ale i coraz bardziej wymyślnych (innowacyjnych, ozdobnych) narzędzi, za które mógł otrzymać od rolnika żywność.

W ten oto sposób dokonała się ważna przemiana społeczna w ludach prehistorycznych. Dokonany w naturalny sposób podział pracy przyczynił się również do powstania różnic społecznych – bogacenia jednych i ubożenia drugich. To z kolei prowadziło do dalszych etapów, jakimi mogło być powstanie państwa zajmujące się redystrybucją dóbr, praw i obowiązków.