Pieter Bruegel - biografia, życiorys

Pieter Bruegel, a właściwie Breughel (w 1559 roku wyrzucił „h” ze swojego nazwiska i zaczął podpisywać się Bruegel) to znakomity malarz niderlandzki specjalizujący się w pejzażach. Jego życie toczyło się wokół konfliktów religijnych w Niderlandach za czasów panowania hiszpańskiego, nie mamy jednak wzmianek na temat tego, by malarz przybierał w swych dziełach jakąkolwiek postawę polityczną.

Bruegel urodził się w mieście Broghel w 1525 roku. Nie ma wiele informacji na temat jego wczesnej młodości, wiemy natomiast, że naukę rozpoczynał od współpracy z Pieterem Coeckiem, dla którego w latach 50. tworzył początkowo ryciny. W tym czasie pracował również z Pieterem van der Haydenem i Filipem Gelle. W 1551 został przyjęty do cechu-bractwa św. Łukasza w Antwerpii.

W latach 1552-1554 Bruegel odbył podróż do Włoch, gdzie zachwyciły go alpejskie pejzaże i od tej pory natura stała się dla niego twórczą inspiracją. Często w swych dziełach poruszał też tematykę życia prostych ludzi, dlatego później przywarł do niego przydomek „Chłopski”. Nieobce mu były również obrazy związane z religią, jednak jak zostało wspomniane już wcześniej, nie przyjmował jednoznacznej postawy w opowiadaniu się po którejkolwiek stronie (należy pamiętać, że czasy, w których żył to trwająca od kilku lat reformacja), a jego sztuka zahacza o głębszy przekaz.

Po powrocie z Włoch (a także z Francji) Bruegel przyłączył się do kręgu humanistów. W tym okresie powstały między innymi takie dzieła jak „Pejzaż z upadkiem Ikara” (1558), „Przysłowia niderlandzkie” (1559), „Walka karnawału z postem” (1559) czy „Upadek zbuntowanych aniołów” (1562).

W 1563 roku ożenił się z córką swojego pierwszego pracodawcy Coecka-Meyeken i wyjechał do Brukseli, gdzie osiadł na stałe. „Wieża Babel” (1563), „Pokłon Trzech Króli” (1564), „Rzeź niewiniątek” (1565), „Nawrócenie Szawła” (1567), „Ślepcy” (1568)-to tylko niektóre z dzieł powstałe w czasie jego życia w Brukseli. Bruegel był już wtedy cenionym artystą, dynastia Habsurgów kolekcjonowała jego obrazy (kolekcja „Wiejski taniec”).

Bruegel czerpał inspiracje do swych obrazów z codzienności-życie na wsi, zabawy, uczty, praca, a wszystko to wplecione w niesamowite krajobrazy, dopracowane do najdrobniejszych szczegółów. Sceny religijne, mitologiczne ustępujące pięknu natury, ale również okrutne aspekty życia (jak np. w „Rzezi niewiniątek”), jego trudne strony („Ślepcy”). Różnorodność tematyki, jaką poruszał i sposób jej przedstawiania zachwycały nie tylko współczesnych malarzowi, ale również i kolejne pokolenia, także do dziś.

Breugel zmarł w Brukseli 5 czerwca 1569 roku.