Richard Nixon - Afera Watergate - opracowanie

Richard Nixon został ponownie wybrany na urząd prezydenta w 1972 r. bez problemu pokonał dwóch rywalizujących z nim kandydatów – liberała McCloskey’a i konserwatystę Ashbrooka. Na początku wyborów w 1972 r. faworytem był Edward Kennedy, który miał ogromne poparcie.

Niestety wypadek, któremu był winien Kennedy, powodując śmierć jego sekretarki, przekreśliły jego marzenia o fotelu w Białym Domu. Kolejnym konkurentem Nixona okazał się polityk z południa – George Wallace. Wygrał prawybory na Florydzie, jednak wypadek do jakiego doszło podczas jego kampanii zakończył inicjatywę Wallace. Wallach został postrzelony i został inwalida, co znacznie osłabiło jego dążenia i aspirację do fotela Białego Domu. Nixon z kolei widząc rosnące poparcie Wallace’a poparł jego przeciwnika Alberta Brewea.

Nixon zdobył nominację bez trudu, pokonał wszystkich swoich rywali. Wybory ponowne Nixona przebiegały już w znacznie spokojniejszej atmosferze. Nixon wygrał druzgocąco, zdobył ok. 60% głosów i wygrał w 49 stanach. Jedynie Massachusetts i Columbia oparły się Nixonowi, oba te stany zawsze głosowały za demokratami. Mimo miażdżącej przewagi Nixona władzę nad Kongresem wciąż mieli demokraci, co z kolei uniemożliwiało pełną realizację zadań Nixona. Piękne zwycięstwo Nixona nie trwało długo, w 1972 r. zaczęły powoli wychodzić na jaw afery związane z inwigilacja kontrkandydatów Nixona, których ten chciał definitywnie skompromitować. Tzw. Afera Watergate, zakończyła się ustapieniem Nixona z fotela Białego Domu. 9 sierpnia 1974 r. Nixon oficjalnie zrezygnował ze stanowiska prezydenta Stanów Zjednoczonych. Podczas reelekcji Nixon otrzymał 47,169 głosów, 520 głosów elektorskich, co stanowiło odsetek ok. 60,7% drugie miejsce zajął George McGovern – demokrata, który uzyskał ok. 29,170 głosów.

Rządy ekipy Nixona zakończyły się najpoważniejszym kryzysem demokracji w Stanach Zjednoczonych od czasów II wojny światowej.