Sofokles „Antygona” - opracowanie utworu

W swojej tragedii Sofokles poruszył bardzo ważny problem konfliktu między prawem boskim a ziemskim.

Główna bohaterka utworu, Antygona, sprzeciwiła się królowi Kreonowi. Zabronił on dziewczynie dokonania pochówku brata, ponieważ w społeczeństwie uważany był a zdrajcę. Antygona była jednak posłuszna tradycji, a przede wszystkim bogom. Nie wyobrażała sobie, by znieważyć ciało ludzkie, obawiała się też gniewu boskiego, gdyby nie pogrzebała brata. Byłoby to sprzeciwienie się sile najwyższej, bowiem religia starożytnych nakazywała oddawanie zmarłym należytej czci. Antygona pochowała więc brata, za co została przez Kreona skazana na śmierć.

Mężczyzna ten był królem, mądrze sprawował władzę i przewodził narodowi. Ostrzegał on dziewczynę przed konsekwencjami jej czynu, przypominał, iż spotka ją kara. Gdy dowiedział się o złamaniu zakazu, postanowił ukarać Antygonę i zdecydował, że musi ona zginąć.

Kreon w tragedii reprezentuje prawo ziemskie, ustalone i zaakceptowane przez ludzi. Zwykle prawo ziemskie nie kolidowało z boskim, dopełniało je i także realizowało jego podstawowe założenia. Tym razem jednak było inaczej. Kreon nie widział innego wyjścia, gdyby bowiem wybaczył Antygonie, pokazałby swoim poddanym, iż jest władcą słabym i niekonsekwentnym.

Dziewczyna wolała zaś zginąć z rąk człowieka, niż zostać ukarana przez bogów. W końcu jednak Kreon ułaskawia Antygonę, wstawia się za nią Hajmon, jej narzeczony i syn władcy. Król wybiera więc szczęście swojego potomka i spełnia jego prośbę. Niestety, okazuje się, iż jest za późno, ponieważ Antygona popełnia wcześniej samobójstwo.

W tragedii Sofoklesa widzimy także problematykę miłości. Antygona kocha swojego brata, dlatego pragnie go pochować godnie, tak, jak na to zasłużył. Hajmon uwielbia nażeczoną, planował z nią wspólne życie, prosi więc ojca o wybaczenie dziewczynie. Kreon natomiast nie chce skrzywdzić własnego dziecka i właśnie dlatego zgadza się na ułaskawienie winowajczyni.

„Antygona” ukazuje konflikty międzyludzkie, ale także te, które zachodzą między prawem boskim i ziemskim. Dodatkowo czytelnik poznaje wewnętrzne spory emocjonalne bohaterów, Antygony i Kreona. Oboje walczą sami ze sobą, czynią refleksję nad tą trudną sytuacją.