„Pieśń o Rolandzie” - Kodeks średniowiecznego rycerza w „Pieśni o Rolandzie”

„Pieśń o Rolandzie” przedstawia wydarzenia, jakie miały miejsce podczas wyprawy Karola Wielkiego do Hiszpanii, jej akcja toczy się więc w drugiej połowie VIII wieku. Jak wiadomo, są to początki kształtowania się nowożytnej europejskiej cywilizacji i państwowości. Jednak sam utwór powstał znacznie później, prawdopodobnie w wieku XI. Oczywiście czerpał wiele z wcześniejszych pieśni, legend i podań o królu Karolu i jego rycerzu Rolandzie, ale nosi też sporo znamion wieków późniejszych. Śmierć Rolanda obrosła legendą, a jego postać stała się symbolem. Późniejsze wieki uczyniły z Rolanda rycerza doskonałego, a historia jego ostatniej walki posłużyła do zobrazowania kodeksu rycerskiego.

Kodeks rycerski określał, co jest obowiązkiem rycerza, jak wypada mu się zachowywać. Przynależność do drużyny króla była ogromnym zaszczytem, ale też pociągała za sobą wiele obowiązków. Podstawą rycerskiego kodeksu była wierność władcy. Przypomnijmy, że według średniowiecznych przekonań, władca był Bożym Pomazańcem i feudalnym właścicielem swego państwa. Służba ojczyźnie była jednoznaczna ze służbą królowi. Król nadawał ziemie i godności. Powierzenie Rolandowi dowództwa nad tylną strażą było wyrazem uznania...