Goethe „Faust” - Dlaczego Faust podpisał cyrograf? Wypracowanie

Faust to tytułowy bohater dzieła Johanna Wolfganga Goethego. Postać tę można określić jako mędrca, człowieka o wielkim intelekcie, czy wręcz geniusza. Uczony zgłębił wszelkie dostępne każdemu śmiertelnikowi tajniki wiedzy naukowej. W pełni opanował dziedziny wiedzy takie jak: prawo, filozofia, medycyna oraz teologia. Doszedł jednak do wniosku, że wiedza teoretyczna nie zadowala jego oczekiwań. Faust pragnie zgłębić tajniki ludzkiej egzystencji w sposób zarówno teoretyczny jak i empiryczny. Rządza nieograniczonego dostępu do skarbnicy wiedzy oraz wzniesienie się ponad wszelkie ludzkie ograniczenia, doprowadza Fausta do spotkania z diabłem Mefistofelesem.

Marzenia Fausta o zdobyciu mądrości urzeczywistniają się w momencie złożenia przez diabła propozycji. Obietnica spełnienia każdego życzenia staję się wielką pokusą dla uczonego, głodnego zdobywania coraz większej wiedzy. Faust podpisuje cyrograf z diabłem, zachęcony zapewnieniem o możliwości spełnienia każdego życzenia oraz osiągnięcia tego, co zwykłym śmiertelnikom nie jest dane.

Diabeł pojawia się w istotnym dla bohatera momencie. Faust jest ogarnięty  wszechogarniającym poczuciem nieudolności ludzkiej i ciągłymi ograniczeniami na drodze zdobywania wiedzy. Trudności te wzmacniają przekonanie uczonego o braku sensu jego istnienia. Doktor chce popełnić samobójstwo, ponieważ osiągnął wszelką dostępną na ziemi wiedzę na temat świata. Faust wyraża pragnienie śmierci, jednakże w głębi duszy miłuje swoje życie. Uczony potrzebował impulsu zachęcającego do myślenia, że może jeszcze osiągnąć wewnętrzny spokój i harmonię w życiu. Diabeł wabi Fausta tym, czego najbardziej pragnie. Zapewnia mu możliwości przewyższające wszystkie ziemskie zdolności. Podpisanie cyrografu z diabłem jest wynikiem buntu człowieka przeciwko Bogu i wszelkim ograniczeniom wynikającym z ludzkiej, biologicznej natury.