Krzysztof Kamil Baczyński „Dwie miłości” - interpretacja i analiza. Miłość do kobiety i miłość do Ojczyzny

Wiersz „Dwie miłości” Krzysztofa Kamila Baczyńskiego pochodzi z 1943 roku. Nabiera on charakteru liryki bezpośredniej, dzięki zwrotowi do tajemniczego na razie adresata, jaki pojawia się już w pierwszym wersie:
„Więc pokochałeś kruche, ciepłe ciało”.
Jednocześnie dzięki rozpoczęciu wypowiedzi niejako „od środka” (za pośrednictwem słowa „więc”) utwór został wystylizowany na mowę potoczną – następuje bezpośredni zwrot do słuchacza, któremu czytelnik wiersza zaczyna przyglądać się dopiero w kolejnym z jego etapów. Podmiot liryczny opowiada tutaj o „ciepłym ciele”, co
„jak mleko płynie w szklanym smukłym dzbanie,
skrzypiec ma smutek i roślin śpiewanie”,

ukazując za pomocą takiego porównania jego delikatność i subtelność. Sielankowy obraz stanowiący tło dla wyobrażeń o owym ciele zostanie zestawiony na zasadzie paradoksu z turpistycznymi obrazami wojennej codzienności, w jakiej znajduje się obecnie „ja” mówiące:
„I pokochałeś jeszcze ziemię grozy (…)
ziemię, gdzie bracia popieleją z tobą,
gdzie śmierć i wielkość jak dwa gromy obok
stoją u skroni i skrzydłami biją
tym, co umarli, i tym, którzy...