Stefan Żeromski „Wierna rzeka” - charakterystyka Salomei Brynickiej

Dobra, szlachetna, cierpliwa, oddana - te słowa nasuwają się same, gdy myślimy o Salomei (Miji) Brynickiej - pierwszoplanowej bohaterce ,,Wiernej rzeki”. Utwór pomyślany jako rozrachunek z polskimi postawami wobec powstania styczniowego stał się też piękną opowieścią o miłości i poświęceniu.

Salomeę poznajemy w chwili, gdy cierpiący Józef Odrowąż żebrze o odrobinę jedzenia u chłopów. Kobieta bez wahania zabiera go do zniszczonego dworu w Niezdołach, który zamieszkuje wraz ze swym opiekunem - Szczepanem Podkurkiem. Z początku opiekę nad powstańcem traktuje jak oczywistość, coś, co jest winna uciskanej ojczyźnie. Z niemałym zaskoczeniem przyjmuje wiadomość, że jej ,,podopieczny” jest prawdziwym księciem, w dodatku z wielkim majątkiem. Józef jest przystojny i niemal stracił życie, walcząc za ojczyznę. Salomea nie pozostaje obojętna na te iście rycerskie przymioty powstańca i z czasem w jej sercu zaczyna kiełkować prawdziwe, silne uczucie.

Kobieta z początku jawi się jako nieco naiwna córka powstańca. Jej ojciec zostawił ją pod opieką zaufanego Szczepana w opuszczonym dworze państwa Rudeckich i sam ruszył do walki. Mija boi się zjaw i uważa, że pokoje należące do Dominika - zmarłego właściciela dworu – są nawiedzane...