Czy „Latarnika” Henryka Sienkiewicza można uznać za pomnik ku czci Adama Mickiewicza? Uzasadnij swoją odpowiedź odwołując się do noweli

W noweli „Latarnik” Henryk Sienkiewicz składa hołd jednemu z największych pisarzy polskich, Adamowi Mickiewiczowi. Mickiewicz w swojej twórczości odwoływał się do losów Polaków oraz odmalowywał przepiękną przyrodę Polski. Utwory jego autorstwa były niezwykle ważne dla Polaków, szczególnie w czasach wielkich emigracji.

Adam Mickiewicz sam przebywał przymusowo na emigracji w Rosji za przynależenie do zabronionej organizacji - Stowarzyszenia Filomatów. Znał uczucie tęsknoty za ojczyzną, o czy pisał w swoich wierszach i powieściach. Dlatego, że sam podzielał los wielu Polaków i doskonale wiedział, z jakimi uczuciami się to wiąże, historie jego bohaterów i ich przeżycia były bardziej autentyczne i prawdziwe. Każdy Polak mógł identyfikować się z Jackiem czy Tadeuszem Soplicą, Konradem Wallenrodem czy Gustawem z „Dziadów”.

Również w życiu Skawińskiego powieść „Pan Tadeusz” odgrywa znaczącą rolę. Główny bohater jest emigrantem przebywającym obecnie w Stanach Zjednoczonych. Nie widział ojczyzny ani nie słyszał rodzimego języka od ponad czterdziestu lat. Powieść Mickiewicza starzec czyta ze łzami w oczach i drżącym głosem. Już dawno nie wzruszył się tak, jak przy  lekturze dzieła Mickiewicza. Czytając kolejne stronnice powieści wróciły jego wspomnienia z lat młodości w Polsce. Powróciły obrazy przyrody, sąsiadów, najbliższych jego sercu miejsc: „wieś, jakby ją wczoraj opuścił: szereg chałup ze światełkami w oknach, grobla, młyn, dwa stawy podane ku sobie i brzmiące całą noc chórami żab”. Czytał i coraz bardziej oddalał się w krainę marzeń. W uszach dźwięczały mu przed chwilą przeczytane na głos słowa: ”Tymczasem przenoś duszę moją utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych”. Skawiński czuł się dokładnie tak, jak pisał w swojej powieści Mickiewicz. Dzięki „Panu Tadeuszowi” jego utęskniona i cierpiąca dusza przenosiła się do ukochanej ojczyzny.

Niewątpliwie Henryk Sienkiewicz podziwiał wielki geniusz Adama Mickiewicza. Pragnął zwrócić uwagę na to, jak ważna była jego twórczość dla Polaków nie mogących powrócić do ojczystego kraju. Lektura „Pana Tadeusza” była dla głównego bohatera „Latarnika” pocieszeniem oraz małą częścią jego ojczyzny. Skawiński mając przy sercu powieść Mickiewicza podczas swojej dalszej tułaczki po świecie, nie czuł się już tak samotny i obcy w każdym nowym i nieznanym miejscu. Miał zawsze przy sobie namiastkę polskości, po którą w każdej chwili mógł sięgnąć.