Johann Wolfgang Goethe - biografia, życiorys

Johan Wolfgang Goethe urodził się 28 sierpnia 1749 roku we Frankfurcie. Jego rodzina była bardzo zamożna. Ojciec był radcą, matka zajmowała się domem. Z licznego rodzeństwa przeżył tylko on i jego siostra. Pisarz nie chodził do szkół na pierwszym etapie nauczania. Był kształcony przez swojego ojca oraz licznych prywatnych nauczycieli. Już jako dziecko wykazywał się dużą inteligencją, ciekawością świata i łatwym przyswajaniem wiedzy. Na studia do Lipska wyjechał 30 września 1765 roku. Tym samym miał spełnić ambicje swego ojca, który chciał, aby syn poszedł w jego ślady. Uczył się tam dwa lata. Następnie, pod pretekstem choroby, powrócił do domu. Był to powód konfliktu z ojcem. Będąc w Lipsku, Goethego bardziej zajmowały zagadnienia związane ze sztuką i literaturą niż z prawem.

W roku 1770 ukazał się pierwszy zbiór utworów Johana zatytułowany „Annette”. Autor jednak nie podpisał go swoim nazwiskiem. W tym samym roku, zniecierpliwiony przedłużającą się „chorobą” syna, ojciec postanowił odprawić go z domu i odesłać do Strasburga, gdzie Goethe miał dokończyć rozpoczęte w Lipsku studia. Tu zakochał się w pewnej kobiecie, z którą rozstał się nagle. Zapisem owych przeżyć jest utwór „Powitanie i rozłąka”. Praca prawnika nie odpowiadała artyście. Pełen erudycji i inteligencji nie chciał dać się zamknąć w sztywnych ramach „paragrafów”. W roku 1771, po kilku rozczarowujących go miesiącach pracy w zawodzie, porzucił prawnicze zatrudnienie. Ojciec powoli zaczynał rozumieć, że Johan przejawia artystyczne skłonności oraz, że właśnie tworzenie daje mu radość. Nie oznaczało to jednak, że dawał synowi przyzwolenie na takiego typu zachowanie.

Goethe postanowił nie zaprzepaszczać wielu lat nauki i wyruszył do Wetzlar, gdzie dokształcał się, aby móc objąć stanowisko referendarza Sądu Najwyższego. Do owego wyjazdu doszło w roku 1772. Podczas pobytu w Wetzlar zakochał się w Charlottcie Buff. Była to miłość nieodwzajemniona, która pociągała Johana tym bardziej, im bardziej była niemożliwa do spełnienia. Sytuacja ta stała się jedną z inspiracji do napisania „Cierpień młodego Wertera”. Jako że sytuacja między nim a kobietą stawała się coraz bardziej napięta i nie do zniesienia, pisarz postanowił powrócić do rodzinnego miasta. Podczas pobytu w domu dostał wiadomość o śmierci jednego ze swych przyjaciół – Karla Jerusalema. Popełnił on samobójstwo z powodu nieszczęśliwej miłości. Zdarzenie to, choć tak przykre, prawdopodobnie przesądziło o napisaniu powieści o losach Wertera. Po opublikowaniu jej w 1774 roku odniosła spektakularny sukces. Kolejne utwory, które również cieszyły się uznaniem, lecz nie tak ogromnym, to „Clavigo”, „Erwin i Emilia” czy „Stella”.

W roku 1775 Goethe powrócił z wyjazdu do Szwajcarii. Doszło wtedy do jego spotkania z księciem Karolem Augustem. Monarcha zaproponował mu pracę. W brew woli ojca pisarz przyjął propozycję. Dnia 7 listopada tego samego roku przyjechał do Weimaru. Na dworze Karola poznał Charlottę von Stein. Kobieta była zamężna i miała dzieci. Mimo tego Goethe chętnie się z nią spotykał. Opowiadała mu o zwyczajach panujących na dworze i miała duży wpływ na jego twórczość. Doradzała rozwagę i wyciszenie w tworzeniu dzieła. Pisarz wziął sobie te uwagi do serca i od tej pory jego utwory były bardziej przemyślane i spokojne. W roku następnym Goethe otrzymał posadę radcy, więć miał bardzo wiele różnorakich obowiązków związanych z polityką państwa. Zajmował się m.in. finansami, drogami oraz kulturą. W 1779 kolejny raz wyjechał do Szwajcarii. W rok później przyjęto go do loży masońskiej. Dwa lata później otrzymał tytuł szlachecki.

We wrześniu roku 1786 pisarz wyjechał do Włoch, gdzie poznawał tamtejszą sztukę i kulturę. Po powrocie do kraju, w roku 1788, poznał Christianę Vulipus, z którą po osiemnastu latach wspólnego życia wziął ślub (październik 1806).

Cztery lata później Goethe towarzyszył Karolowi Augustowi w podróży do Polski, z której pisarz nie miał dobrych wspomnień. W roku 1808 ukazała się pierwsza część „Fausta”, część druga w 1833. Rok później pisarz napisał swoją autobiografię pt.: „Z mojego życia. Zmyślenia i prawda”. W 1816 zmarła żona pisarza.

Johan Wolfgang Goethe odszedł 22 marca 1832 roku w Weimarze.