Kornel Makuszyński „Awantura o Basię” - charakterystyka Basi

„Awantura o Basię” to powieść Kornela Makuszyńskiego, znanego pisarza, tworzącego przede wszystkim dla młodych czytelników. Makuszyński jest autorem książek takich jak „Szaleństwa panny Ewy”, „Szatan z siódmej klasy” czy opowieści o przygodach Koziołka Matołka. Ze wszystkich tych utworów przebija optymizm, wiara w ludzkie możliwości i zdolności, a bohaterowie, ludzie młodzi i energiczni, tryskają energią i żywiołem, choć przygody, jakie przeżywają, wcale nie są tylko i wyłącznie szczęśliwe.

Podobnie jest w „Awanturze o Basię”. Tytułowa bohaterka to dziewczynka w wieku mniej więcej pięciu lat, śliczna jak aniołek - jak opisują ją ludzie. Ma kręcone blond włosy i ładnie się uśmiecha. Życie nie oszczędza małej Basi - dziewczynka zostaje sierotą - jej ojciec zaginął w czasie wyprawy do Ameryki Południowej, matka zginęła w wypadku. Basią opiekują się przypadkowi ludzie z Krakowa, ale postanawiają spełnić wolę matki dziewczynki i wysłać ją do Warszawy, do znajomej zmarłej. Opiekunka Basi, pani doktorowa, wiesza na jej szyi kartkę z adresem w stolicy, niestety w czasie podróży pociągiem dziewczynka wylewa mleko i rozmazuje napis. Na dworcu nikt na Basię nie czeka, dziewczynkę zabiera przypadkowy pasażer z pociągu, aktor Walicki. Następnego dnia razem ze służącym odczytują zamazany napis na kartce i prowadzą dziewczynkę do Stanisława Olszowskiego, pisarza. Mężczyzna dziwi się, bo nie ma żadnej rodziny, która mogłaby mieć małe dzieci. Przyzwyczaja się jednak do Basi, zaczyna ją lubić. Potem okazuje się, że dziewczynka miała trafić do Stanisławy Olszańskiej, koleżanki jej mamy. Pisarz nie chce Basi oddać.

Dlaczego wszyscy tak lubią Basię? Bo jest bardzo miłym i uroczym dzieckiem. Od razu potrafi przekonać do siebie nawet takich mruków jak aktor Walicki. Basia wszystkich rozwesela, ma dobre serce, jest szczera i bezpośrednia. Dzieci w jej wieku nie umieją jeszcze kłamać i kręcić. Do każdej z rodzin, do których rzuca ją los, Basia wnosi radość i szczęście. Dziewczynka ma dla wszystkich dobre słowo i uśmiech. Można stwierdzić, że pod jej wpływem ludzie zmieniają się na lepsze, ujawniają swoje pozytywne cechy, pogodę ducha. A trzeba pamiętać, że Basi nie oszczędzał los, ma dopiero pięć lat, a już przeżyła wielką tragedię - utratę matki. Kłopoty z odnalezieniem adresu w Warszawie, pod jaki wysłano dziewczynkę, mają swoją dobrą stronę - pisarz Olszowski i pani Olszańska biorą ślub, a łączy ich jakby Basia - wcześniej walczyli u kogo z nich dziewczynka zatrzyma się na stałe, bo pokochali ją oboje. Konflikt został rozstrzygnięty w ten sposób, że mała w miesiącach parzystych mieszkała u Olszowskiego, w nieparzystych u Olszańskiej. Ślub rozwiązuje ten problem, Basia ma już dom na stałe.

Mija dziesięć lat, dziewczynka jest nastolatką i chodzi do szkoły. Dalej jednak zachowuje cechy małej Basi - dobroć, pogodę ducha, optymizm. Pewnego dnia jedna z koleżanek nazywa dziewczynę znajdą. Wtedy Basia dowiaduje się o losie swojego ojca, ale zaraz pojawiają się też radosne wiadomości - o spadku z Francji oraz o odnalezieniu zaginionego taty. Życie Basi zmienia się całkowicie, opiekuje się ojcem, który wraca do zdrowia.