George Sand - biografia, życiorys

George Sand – właściwie Amantine Aurore Lucile Dupin, urodziła się 1 lipca 1804 roku w Paryżu, a zmarła 8 czerwca 1876 roku w Nohant. Była jedną z pierwszych francuskich pisarek okresu romantyzmu, która zdobyła dużą popularność. Przez większość swojego dzieciństwa mieszkała w posiadłości swojej babci Marie Aurore de Saxe w Nohant. Kiedy miała zaledwie dziewiętnaście lat wyszła za mąż za hrabiego Kazimierza Dudevanta.

Kilka lat później rozwiodła się z mężem, który ją nudził – miała z nim dwójkę dzieci – Maurice’a oraz Solange. George Sand uważana była za kobietę na wskroś nowoczesną i niezależną. Nosiła sportowe, męskie ubrania, dzięki czemu była wpuszczana do klubów, do których nie pozwalano wchodzić innym kobietom. Ponadto paliła w miejscach publicznych, co wówczas było kobietom zakazane. Za swoje „wybryki” była niejednokrotnie krytykowana i szkalowana. Pomimo skandalicznego zachowania była doceniona jako pisarka, m.in. przez  Marcela Prousta oraz Honoriusza Balzaca.

George Sand posądzana była także o homoseksualizm, na tym tle wybuchła skandalizująca afera z nią w roli głównej. W latach 1838-39 wybrała się na wycieczkę na Majorkę wraz ze sławnym pianistą - Fryderykiem Chopinem oraz swoimi dziećmi. Wrażenia z tej niezwykłej podróży zawarła w książce „A Winter In Majorca”. W innej swojej powieści – „Lucrezia Floriani” użyła postaci Fryderyka Chopina jako pierwowzoru dla bohatera o imieniu Karol. Razem z Jules Sandeau opublikowała kilka utworów. Dzieła podpisywano pseudonimem literackim – Jules Sand.

Pisała nie tylko o miłości, ale i o polityce. Wydała wiele esejów politycznych, krytycznych, krytyczno-literackich, naukowych. Kiedy okazało się, że nie może wydawać swoich powieści, ponieważ jest kobietą, założyła własne wydawnictwo. Zmarła w Nothan, gdzie ją pochowano. Jej twórczość jest niezwykle bogata i różnorodna tematycznie. Pisała zarówno eseje publicystyczne, jak i sztuki dramatyczne oraz powieści.

Z prac publicystycznych napisała: „Compagnon du tour De France” (1840), „Histoire de ma vie”, „La Petite Fadette”. Najbardziej znane jej powieści to: „Indiana” (1832), „Valentine” (1832), „Consuelo” (1842) – opowieść o zwycięstwu moralności, „Mademoiselle La Quintinie” (1863), „Le Dernier Amour” (1866) – którą to dedykowała swojemu serdecznemu przyjacielowi – Gustawowi Flaubertowi, „La Comtesse de Rudolstadt” (1843), „Un hiver à Majorque” (1839) – wspomnienia z podróży na Majorkę z Fryderykiem Chopinem, „La Ville Noire” – 1860.

Najmniej napisała sztuk teatralnych, są to między innymi: „Claudie” (1851), „Le Marquis de Villemer” (1864), „Gabriel” (1839), razem z Sarą Bernhardt napisała „L'Autre” w roku 1870.  Postać George Sand była również inspiracją dla reżyserów filmowych. W 1991 roku powstał film   „Improwizacja” z Judy Davis jako George Sand. Jest to historia miłości George Sand i Fryderyka Chopina. W roku 1999 powstał z kolei film „Les enfants du siècle” opowiadający historię miłości George Sand oraz Alfreda Musseta. Również i w polskich filmach odnajdziemy postać George Sand, np. w „Chopin. Pragnienie miłości” z roku 2002 (z Danutą Stenką w roli George).

Jej ślad odnajdujemy tez w twórczości innych pisarzy. W książce „Spowiedź dziecięcia wieku” Alfred de Musset utrwalił zaskakujący wizerunek francuskiej pisarki z czasów, kiedy się spotkali po raz pierwszy.

George Sand z pewnością była jedną z najbardziej oryginalnych postaci nie tylko francuskiego, ale i europejskiego romantyzmu. Była osobą bardzo nietuzinkową, natomiast wartość literacka jej utworów uznana jest w wielu krajach. Jej życiowym mottem były słowa: „Jedno jest w życiu szczęście – kochać i być kochanym”.