Andrzej Kuśniewicz - biografia, życiorys

Andrzej Kuśniewicz był polskim prozaikiem i poetą żyjącym w XX wieku. Urodził się w 1904 roku. Studiował w Krakowie na Akademii Sztuk Pięknych oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. W okresie międzywojennym służbowo podróżował po Europie, by po II Wojnie Światowej osiedlić się we Francji i tam związać się początkowo z Francuską Partią Komunistyczną, a następnie z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą. Pracował w Polskim Radiu; był również redaktorem „Miesięcznika Literackiego”.

Twórczość Andrzeja Kuśniewicza była związana z Galicją. Debiutancki tomik: „Słowa o nienawiści” (dotyczący polsko-ukraińskich stosunków międzynarodowych) wydał w 1956 roku. Kolejne tomy nosiły tytuły: „Diabłu ogarek” czy „Piraterie”. Debiut prozatorski tego autora miał miejsce w roku 1961 – wtedy to na półki księgarń trafia „Korupcja”. Kuśniewicz jest autorem dwunastu pozycji książkowych, m. in. „Król Obojga Sycylii” z 1970 r., „Stan nieważkości” (1973), „Witraż” (1980) czy „Puzzle pamięci” (1992). Książka wydana w 1977 „Lekcja martwego języka” doczekała się ekranizacji (dwa lata później) w reżyserii Janusza Majewskiego.

Najbardziej aktywny okres w działalności literackiej i kulturalnej miał miejsce w latach osiemdziesiątych; Kuśniewicz wówczas publikuje nie tylko powieści, ale także esej: „Moja historia literatury” (1980). 

W swoich książkach Kuśniewicz nieustannie poszukuje indywidualizmu i osobowości. Problematyka autentyzmu połączona z pragnieniem odnalezienia człowieka wyzwolonego spod presji społecznych i politycznych to wątki wracające w każdym dziele. Pojawiają się w nich także odniesienia do najnowszej historii Europy – pisarz próbował wrócić do momentu, gdy narodziła się idea współczesnej mu państwowości. Kuśniewicz czerpie nie tylko z europejskiej (głównie austriackiej, francuskiej i niemieckiej) i amerykańskiej literatury, ale także z systemów filozoficznych (od platonizmu, poprzez poglądy Rousseau i Marksa, aż  po teorię Freuda) oraz z pogańskich wierzeń i chrześcijańskiej mitologii.

Andrzej Kuśniewicz zmarł w 1993 roku w Warszawie. Był laureatem nagród literackich – najbardziej prestiżową otrzymał w 1991 roku, kiedy został doceniony Nagrodą im. J. Parandowskiego przez polski PEN Club.