Mark Twain „Pamiętniki Adama i Ewy” - motyw pracy - opracowanie

„Pamiętniki Adama i Ewy” Marka Twaina zostały ustylizowane na wspomnienia Pierwszych Rodziców z czasów ich „zagospodarowywania się” w nowo stworzonym przez Boga świecie, powtarzają więc dosyć wiernie historię znaną powszechnie z pierwszej księgi Starego Testamentu.

Z Biblii wiemy więc, iż Bóg nakazał ludziom pracę na powierzonej im ziemi tak, by czynić ją sobie poddaną. Adam pierwotnie gorliwie wykonuje ów nakaz, orząc, siejąc i zbierając plony przez sześć dni w tygodniu, dnia siódmego zaś odpoczywając na pamiątkę święta, jakim Bóg uczcił zakończone przez siebie dzieło w postaci świata, zamieszkujących go ludzi i zwierząt. Wraz z pojawieniem się Ewy niedzielny odpoczynek staje się jednak udręką z powodu jej gadatliwości, skłonności do nadawania wymyślnych nazw wszelkim miejscom, stworzeniom i zjawiskom. Kobieta zadręcza Adama coraz to nowymi pomysłami na pomnażanie obojgu pracy poprzez opiekę nad zwierzętami, które doskonale radziłyby sobie bez ich pomocy. Dopiero z czasem wspólny odpoczynek zaczyna odpowiadać Adamowi na tyle, iż nie myśli o powrocie na pole uprawne z wytęsknieniem.

W „Pamiętnikach” znajdujemy w zasadzie niewiele wzmianek o pracy obojga bohaterów przy uprawie ziemi lub budowie domostwa. Ich zapiski skupiają się głównie na odkrywaniu siebie nawzajem, jak i wyprawach eksploracyjnych w coraz dalsze rejony Raju. O ich codziennych zajęciach dowiadujemy się głównie poprzez pryzmat owych niedziel, na początku tak niewygodnych i nużących dla Adama, później coraz bardziej przyjemnych dla obojga. Ich praca, którą w tekście widzimy literalnie, polega więc głównie na systematyzowaniu dopiero co stworzonego świata i próbie wprowadzenia do niego pewnego porządku, rozumianego inaczej mężczyznę, a inaczej przez kobietę.

Po wygnaniu z Raju porządek ma ulec zmianie - Adam zapowiada pierwotnie, iż Ewa, odpowiedzialna za ich upadek, będzie pracowała sama, on zaś zajmie się jedynie nadzorowaniem wykonywanych przez nią czynności. Po niedługim czasie pojawia się jednak ich pierwszy syn, Kain, który zaprzątnie uwagę kobiety na tyle, iż podział obowiązków powróci do dawnego stanu. O szczegółach dowiadujemy się jednak niewiele, ponieważ zapiski Adama z tego okresu dotyczą głównie obserwacji czynionych na dorastającym dziecku, w którym mężczyzna nie domyśla się jeszcze własnego potomka.