Sławomir Mrożek - biografia, życiorys

Sławomir Mrożek (ur. 1930) to artysta światowej sławy, równie chętnie wypowiadający się w groteskowych, ironicznych formach pisarskich, jak i za pomocą nie mniej ciętego rysunku. Od wielu lat Mrożek jest inteligentnym komentatorem absurdów otaczającej nas rzeczywistości.

Autor wiekopomnego „Tanga” urodził się w Borzęcinie, do którego powróci raz jeszcze w niespokojnych czasach II wojny światowej. W 1933 r. rodzina Mrożków przeprowadza się do Krakowa. Po wojnie właśnie tam 15-latek uczęszcza do słynnego „Nowodworku”.  Kilkakrotnie rozpoczyna też studia (będą to kolejno: architektura, orientalistyka, historia sztuki), jednak żadna z podejmowanych dróg nie kończy się zdobyciem tytułu magistra.

Najwcześniej Mrożek daje się poznać jako rysownik; już od 1950r współpracuje ze „Szpilkami” oraz „Przekrojem”. W tym okresie zafascynowany jest ideologią komunizmu. W „Dzienniku Polskim” drukowane są jego teksty, w których ta skłonność artysty wykorzystywana jest do tworzenia publicznego wizerunku „opiekuńczego państwa”. Debiut prozatorski Mrożka przypada na rok 1953, kiedy to ukazują się opowiadania zebrane w tomach: „Opowiadania z Trzmielowej Góry” oraz „Półpancerze praktyczne”. Pod względem warsztatu pisarskiego znacznie lepsze od wspomnianych są teksty zebrane w kolejnych publikacjach tzn. – w „Słoniu” (1957) i „Weselu w Atomicach” (1959). Sięgając coraz chętniej po konwencję groteski, pisarz buduje światy zlepione zarówno z odłamków fantastycznych hipotez na temat przyszłości, tych rodem z PRL- u, jak i wreszcie „zamierzchłych”, mających korzenie w przedwojennej, a nieraz w jeszcze bardziej odległej przeszłości.

Podobną opozycję między „starym” a „nowym”, wykorzystaną jednak w innym celu, odnajdziemy w najsłynniejszym dramacie Mrożka, a mianowicie w napisanym w 1964 r „Tangu”. Pierwszy utwór dramatyczny pisarza powstaje jednak kilka lat wcześniej, a jest nim komedia „Policja” (1958). Wśród jednoaktówek artysty (m.in. „Na pełnym morzu”, „Karol”, „Strip-tease”) najwyżej ceni się „Emigrantów”. Wreszcie – Mrożek jest również autorem powieści –  „Maleńkie lato” (1956) oraz „Ucieczka na południe” (1961) – poświęconych tematyce prowincji.

W 1963 Mrożek opuszcza Polskę. Mieszka w USA, Włoszech, Niemczech, Francji, a od 1889 r. na stałe w Meksyku. Ponownie bierze ślub, z reżyserką teatralną Susaną Osorio Rosas (pierwsza żona umarła w 1968 r.). W okresie od 1996 do 2008 państwo Mrożkowie mieszkają w Krakowie. W 2002 r. artysta dostaje udaru mózgu, w wyniku którego zostaje dotknięty afazją (utrata zdolności językowych). Szczęśliwie, po kilku latach intensywnej rehabilitacji powraca do zdrowia. W czerwcu 2008 wylatuje na stałe do Nicei. Jak mówi satyryk: „Czas wreszcie odpocząć”.

Rok 2010 to czas hucznego obchodzenia jubileuszu artysty, który kończy 80 lat.

Bogaty dorobek literacki Mrożka to, prócz wspomnianych już utworów, także scenariusze filmowe („Wyspa róż”, „Amor”, „Powrót”), proza autobiograficzna („Dziennik”), felietony („Małe listy”, „Dzienniki powrotu”), ponad 30 utworów dramatycznych i 12 zbiorów opowiadań.