Aleksander Fredro „Zemsta” - historia miłości Klary i Wacława. Opis

Historia miłości Wacława i Klary, jednych z bohaterów komedii Aleksandra Fredry pod tytułem „Zemsta”, jest uwspółcześnioną wersją tragedii Williama Szekspira „Romea i Julii”, z tym, że napisana w charakterze komedii. Na kartach książki mamy okazję śledzić wielką komedię pomyłek, która po wielu trudach doprowadza do szczęśliwego zakończenia i sąsiedzkiej zgody.

Klara jest podopieczną Cześnika Raptusiewicza, natomiast Wacław jest synem Rejenta. Para jest w sobie zakochana, jednak nie kogą być razem z powodu sąsiedzkiej niezgody pomiędzy Cześnikiem a Rejentem. Sąsiedzi kłócą się ze sobą o byle co, nie mogąc powstrzymać się od wzajemnych zgryźliwości, ataków. Ich życie polega na wzajemnym działaniu przeciw sobie samym. Nikt nie chce nic z tym zrobić. Potyczki są coraz bardziej zaognione.

Po raz pierwszy widzimy parę kochanków, kiedy w ogrodzie wyznają sobie wzajemnie miłość. Zapewniają się nawzajem o swoich dozgonnych uczuciach. Wacław wpada na pomysł porwania Klary, jeżeli Cześnik i Rejent będą protestować przeciwko ich związkowi. Pragnie zaślubin z ukochaną. Obiecuje jej gwiazdkę z nieba. Chociaż dziewczyna kocha Wacława, nie chce się na to zgodzić. Wie, że ucieczka z domu mogłaby spowodować straszliwe konsekwencje.

Nie wiedząc, co zrobić, Wacław postanawia dobrowolnie oddać się w ręce wroga, aby być blisko swojej ukochanej. Cześnik jednak nie chce takiego niewolnika i odprawia Wacława z kwitkiem. Dopiero kiedy dostaje sakiewkę pieniędzy od zdesperowanego kochanka, decyduje się go po „przechować” jako swojego jeńca i możliwą kartę przetargową. Tam spotyka Podstolinę, z którą chce ożenić się Cześnik. Podstolina odkrywa w Wacławie swojego dawnego kochanka, i niemal natychmiastowo zrywa zaręczyny z upartym Cześnikiem.

Konflikt pomiędzy Rejentem a Cześnikiem zaognia się, kiedy dochodzi do próby odbudowy zniszczonego muru dzielącego posesję Milczka i Rapatusiewicza. Rejent znienacka postanowił naprawić zepsuty mur. Kiedy Cześnik się o tym dowiedział, nakazał Papkinowi, aby ten zrobił porządek z budowniczymi. Rozgonienie murarzy zostaje wykorzystane przez Rejenta. Ten chce wystosować pozew przeciwko sąsiadowi i oskarżyć go przed sądem.

Obydwaj bohaterowie robią wszystko, co tylko mogą, aby zdenerwować drugą stronę. Postolina staje się dla nich kartą przetargową w sporze. Cześnik chce wyswatać Wacława z Klarą na złość Postolinie i Rejentowi. Rejent natomiast ma zamiar ożenić Wacława z Podstoliną na złość Cześnikowi.

Rejent odmawia zgody na ślub Klary i Wacława. Cześnik postanawia zadziałać. Próbuje wielokrotnie napisać list do Wacława w imieniu Klary. Niestety nie wychodzi mu to i całe przedsięwzięcie kończy się klapą. W końcu po Wacława zostaje wysłana służąca. Cześnik organizuje wszystko od samego początku. Zamawia księdza i mszę w kościele. Kochankowie są bardzo mile zaskoczeni tym, że wreszcie będą mogli być razem. Z chęcią biorą potajemny ślub.

Kiedy Rejent dowiaduje się o zakończonych sukcesem planach Cześnika, wpada we wściekłość. Nie stawia się w wyznaczonym miejscu, gdzie oboje mieli pojedynkować się. Dopiero zupełnie zubożała Postolina wyjaśnia sprawę do końca. Okazuje się, że sama nie ma grosza przy duszy, gdyż jej majątek został całkowicie przepisany na Klarę. Klara miała otrzymać go w dniu swojego ślubu. Tak też się dzieje. Sytuacja zostaje załagodzona. Wszyscy godzą się ze sobą i panuje powszechne szczęście. Rejent i cześnik zawierają dwustronne porozumienie.