Adam Mickiewicz „Pan Tadeusz” - charakterystyka porównawcza Zosi i Telimeny

Zosia i Telimena to dwie główne, kobiece bohaterki epopei narodowej „Pan Tadeusz”, której autorem jest Adam Mickiewicz. Prezentują się one jako postacie kontrastowe, choć równie ciekawe.

Zosia to skromna i delikatna dziewczyna. W chwili przybycia do Soplicowa ma jedynie czternaście lat. Znajduje się pod opieką swej krewnej Telimeny. Kocha otaczającą przyrodę i uwielbia przebywać na łonie natury. Karmiąc drób, całymi dniami przebywa w pobliskim ogrodzie, co dostarcza jej wiele radości. Innym ulubionym zajęciem tej bohaterki jest doglądanie dzieci, które darzy olbrzymim uczuciem.
Jest ona piękną dziewczyną, obdarzoną niebanalną urodą. Jej długie jasne, kręcone włosy pięknie opadają na smukłą szyję i ramiona. Jest adorowana przez wielu mężczyzn. Jako skromna dziewczyna onieśmielona jest przejawami jakiegokolwiek zainteresowania.
Prostota i skromność Zosi przejawiają się także w stroju, wybiera ona zawsze mało strojne sukienki, jednak zawsze stosowne do okoliczności. Wielokrotnie podkreśla wdzięczność, jaką darzy swoją opiekunkę za trud, włożony w jej wychowanie. Zawsze z pokorą przyjmuje wszelką krytykę.

Natomiast całkowitym przeciwieństwem Zosi jest Telimena. Kobieta dojrzała, niezwykle niezależna, która w swoim życiu wiele widziała i bywała w różnych miejscach. Jest osobą światową, zafascynowaną Francja i jej kulturą. Lubi dzielić się z innymi wiedzą jaką posiada na ten temat. Nosi eleganckie, zawsze wyszukane stroje. Umie zachować się w towarzystwie, w odróżnieniu od Zosi, którą dopiero wprowadza na salony.
Zaś jej największą namiętnością są mężczyźni. Potrafi ona zauroczyć sobą każdego napotkanego pana. Desperacko poszukuje odpowiedniego kandydata na męża, nie chcąc nadal prowadzić samotnego życia. Jednak nie szuka wielkiej miłości, jedyne co jest dla niej najważniejsze, to bogactwo kandydata.

Mickiewicz ukazując kontrastowe postacie kobiece pozwala czytelnikowi dostrzec różnorodność ludzkich charakterów. Jednocześnie świetnie zarysowuje odmienność zachowań i postaw, dając czytelnikowi możliwość wieloperspektywicznej oceny.