Aleksander Wat - Cechy twórczości Aleksandra Wata

Na przełomie XIX i XX wieku rozwinął się nurt artystyczny nazwany futuryzmem. Cechami charakterystycznymi nurtu były: fascynacja przyszłością, afirmacja urbanizmu, dynamizm oraz witalizm. Manifest futuryzmu miał miejsce w lutym 1909 roku we Włoszech na łamach dziennika „Le Figaro”. Tekst wówczas opublikowany, autorstwa Filippo Marinetti głosił pochwałę odwagi, ruchu oraz gorączki. Na jego łamach miała miejsce afirmacja techniki: „samochód wyścigowy […] piękniejszy jest niż Nike z Samotraki. I pochwała militaryzmu: „Chcemy wysławiać wojnę - jedyną higienę świata”. Tekst buntuje się wobec zastanej rzeczywistości i przeszłości, m. in. postuluje zniszczenie muzeów.

W Polsce przedstawicielami futuryzmu byli: Jerzy Jankowski - często zapisywał swoje imię i nazwisko zgodnie z wyznacznikami futuryzmu, który negował zasady pisowni i ortografii: Yeży Yankowski, a także Bruno Jasieński i Aleksander Wat. Głosili oni pochwałę prostoty i trywialności, w ich utworach miała miejsce afirmacja codzienności. Za swoimi zachodnimi prekursorami powtarzali hasła żądające zniszczenia cywilizacji i krytykujące rozwój kulturalny.

Aleksander Wat żył w latach 1900-1967. Jest on współtwórcą „pierwszego polskiego występu futurystycznego”.  Wraz z Anatolem Sternem kierował warszawską grupą futurystów - m. in. redagowali pismo: „Nowa sztuka”, które w późniejszym okresie zmieniło tytuł: „Almanach Nowej Sztuki”. Wyraz swoim poglądów dawali wyraz w happeningach. Aleksander Wat w swojej twórczości odrzucał pisownię zgodną z zasadami poprawnej ortografii i interpunkcji. Poeta był zafascynowany pisownią fonetyczną, chętnie terminy naukowe i techniczne do swoich utworów.  

W powojennej Polsce Wat stał się jednym z aktywnie działających pisarzy. Włączył się aktywnie w życie literackie, pracował m.in. w Państwowym Instytucie Wydawniczym, swoje utwory publikował w „Twórczości” i „Kuźnicy”. Krzysztof Rutkowski napisał w czasopiśmie „Twórczość” o poeci: „Wat miotał się przez całe życie. Rozdzierany od młodości kompleksami, żądny woli mocy, zmysłowy i skłonny do mistycznych uniesień, zarazem buńczuczny i nieśmiały, dumy z tradycji rodzinnych i upokorzony z powodu rzekomej i realnej inności.”