Hejnał mariacki - legenda o przerwanym hejnale - opracowanie
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
Co godzinę na rynku krakowskim słychać hejnał. Trębacz gra go, skierowany we wszystkie strony świata. Melodia urywa się nagle, niespodziewanie. Dzieje się, tak by uczcić pewne zdarzenie z przeszłości.
W XIII wieku Tatarzy najechali na Kraków. Mieszkańcy zostali ostrzeżeni przez strażnika, który czuwał zawsze na jednej z wież kościoła Mariackiego. Mimo, że ostrzeżenie nie uchroniło miasta od napaści wroga, to ludzie przygotowali się do obrony swoich domów i majątku. Strażnik na wieży ujrzał zbliżające się wojska tatarskie i zaczął wygrywać hejnał, który zgodnie z umową oznaczał nadchodzące niebezpieczeństwo i miał być ostrzeżeniem. Niestety, jeden z żołnierzy tatarskich dostrzegł strażnika i wymierzył w jego stronę strzałę, która trafiła prosto w gardło. Melodia nagle urwała się. Tatarzy weszli do miasta, ale ludzie, którzy usłyszeli hejnał byli już przygotowani na atak i nie zamierzali poddać się bez walki.
Legenda to przedstawia smutną, ale wspaniałą historię strażnika, który oddał swoje życie, aby ostrzec mieszkańców Krakowa, a tym samym ocalić miasto. Miał bardzo ważną i odpowiedzialną rolę, ale można powiedzieć, że wypełnił dobrze swój obowiązek. Nie zważając na zbliżające się niebezpieczeństwo, chwycił trąbkę i zaczął wygrywać umówiony znak. I chociaż zginął, to dzięki niemu mieszkańcy stanęli do walki i nie pozwolili, by Tatarzy zajęli ich miasto.
Na podziw zasługują też ludzie, mieszkający w Krakowie. Nie byli oni wojownikami ani żołnierzami, ale kiedy coś im groziło, potrafili się wspaniale bronić.
Dzięki tej legendzie można dowiedzieć się, dlaczego w Krakowie z wieży Mariackiej co godzinę dobiega melodia hejnału. Jest to pamiątka dawnego wydarzenia, a Krakowianie podtrzymują tę tradycję. Co prawda nie zawsze hejnał był grany co godzinę, ale w końcu tak postanowiono i tak jest do dzisiaj. Granie melodii ta, która dla nas jest dziś tylko pamiątką historycznego zdarzenia, kiedyś było ostrzeżeniem przed grożącym niebezpieczeństwemi zbliżającym się do bram miasta wrogiem.
Podobne wypracowania do Hejnał mariacki - legenda o przerwanym hejnale - opracowanie
- Jan Kasprowicz - Bóg, świat i człowiek w twórczości Jana Kasprowicza - opracowanie
- Wiersze Brunona Jasieńskiego - Motyw buntu w twórczości Jasieńskiego. Opracowanie
- Cechy satyry - satyra jako gatunek literacki
- Zbigniew Herbert „Pan Cogito o cnocie” - interpretacja i analiza wiersza
- Ernest Bryll „Wciąż o Ikarach głoszą” - analiza i interpreacja wiersza
- Stanisław Wokulski - romantyk czy pozytywista? Charakterystyka Wokulskiego
- Ernest Hemingway - „Stary człowiek i morze” - bohaterowie - opis
- Wolter „Kandyd”, Aldous Huxley „Nowy wspaniały świat” - porównanie wizji świata
- Opis lasu - Opis spaceru po lesie
- Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy) - biografia, życiorys
- Viktor Hugo - biografia, życiorys
- Daniel Naborowski „Na oczy królewny angielskiej” - interpretacja i analiza wiersza
- Motyw faustyczny w literaturze - opracowanie
- Bowaryzm - przykłady, znaczenie pojęcia na podstawie powieści Flauberta „Pani Bovary”
- Kazimierz Przerwa-Tetmajer „Nie wierzę w nic” - interpretacja, opracowanie, analiza wiersza
- Salinger „Buszujący w zbożu” - charakterystyka Holdena Caulfielda
- Św. Piotr Apostoł - charakterystyka postaci biblijnej, życiorys
- Caspar David Friedrich „Na żaglowcu” - opis obrazu, interpretacja
- Charles Baudelaire „Kwiaty zła” - świat przedstawiony w wierszach Baudelaire'a. Modernizm w literaturze - opracowanie
- Białoszewski - poezja. Charakterystyka poezji Białoszewskiego