Stanisław Wyspiański „Wesele” - charakterystyka Jaśka

Jasiek na weselu opisanym przez Stanisława Wyspiańskiego jest drużbą. To prosty chłopak ze wsi, który wydaje się być bardzo zadowolony z powodu pełnionej funkcji. Właśnie on zostaje wybrany przez Gospodarza do rozpowszechnienia wieści o powstaniu. Tym bardziej więc warto przyjrzeć się tej postaci.

Jasiek to bardzo żywy i wesoły chłopak. Na weselu chętnie tańczy z pannami. Pełno  w nim wigoru i radości życia. Najbardziej dumny jest jednak ze swojej czapki z pawimi piórami. Sam mówi do siebie: „Zdobyłem se pawich piór, nastroiłem pawich piór: (…) postawie se pański dwór! (…) wywleke se złoty wór: złoty wór wysypie ludziskom przed ślipie: nakupie se pawich piór!”. Słowa te wyraźnie dowodzą, jak wielkim pragnieniem Jaśka jest bycie bogatym. Ale on nie tylko myśli o byciu zamożnym, chce się też z tym obnosić, budząc zazdrość. Jego marzeniem jest, by ludzie podziwiali go za to, jaki z niego pan.

Ten młody chłopak jest dobrze zorientowany w sytuacji politycznej. O nic nie pyta, kiedy wręczony zostaje mu złoty róg. Wie, że misja z którą posyła go Gospodarz jest bardzo ważna dla przyszłości ojczyzny i ma świadomość konieczności jej wypełnienia. Zadania podjął się z wielkim zapałem i ochotą: „Chłopy z kosą – dobra nasza!”. Tak krzycząc opuszczał bronowicką chatę, pełen wiary w ostateczny sukces. W wypełnieniu tego ważnego posłannictwa przeszkodziła mu jednak opisana wcześniej chciwość. W momencie, gdy wiatr strącił jego śliczną czapkę, nie zawahał się zaryzykować złotego rogu, by tylko ją odzyskać. Ta lekkomyślność zaowocowała odłożeniem wielkich planów na inny czas.

Jasiek miał wielkie wyrzuty sumienia i bardzo rozpaczał z tego powodu. Zdawał sobie sprawę z tego, że popełnił wielki błąd, ale nie miał już możliwości naprawić go. Jednak to nie jego wina, że nie podołał temu wielkiemu zadaniu. Był jeszcze młody i beztroski, kiedy na jego barki złożono wielką odpowiedzialność.

Jasiek jest to postać poniekąd tragiczna, ponieważ uznawana za winowajcę porażki. Nie można mieć jednak pretensji do kogoś tak młodego i nieukształtowanego do końca. Jasiek nie był złym człowiekiem, poza chciwością nie odznaczał się negatywnymi cechami. Był za to pełen zapału do niesienia pomocy, dobrze orientował się w sprawach politycznych, wiedział co ma na celu jego misja. Zawiódł przez typowy, młodzieńczy brak rozwagi i nieumiejętność wybrania tego, co najważniejsze.