Motyw miasta w literaturze - opracowanie

Miasto pojawia się w literaturze jako sceneria, tło, świadek wydarzeń. Często nie ma większego znaczenia dla treści przekazu, stanowi po prostu konieczność, wydarzenia muszą się dziać „gdzieś”. Czasem jednak miejsce, w jakim rozgrywa się dana historia, ma znaczenie dla jej przebiegu, tworzy odpowiedni klimat. Wydaje się, że „Mała Apokalipsa” Konwickiego nie mogłaby zdarzyć się nigdzie indziej, tylko w Warszawie, podobnie jak historia ojca Goriot mogła wydarzyć się tylko w Paryżu.

W literaturze starożytnej na pierwszy plan wysuwa się Rzym, stolica świata, miasto cesarzy, serce potężnego imperium. Mit o Romulusie i Remusie był z dumą powtarzany przez obywateli zarówno cesarstwa, jak i republiki. To historia bliźniaków, którzy założyli to wieczne miasto. Ich matką była Rea Silvia, a ojcem sam bóg Mars. Rea Silvia była westalką, składała więc śluby czystości. Kiedy jej ciąża stała się widoczna, jej ojciec Amulius wpadł we wściekłość. Zaraz po urodzeniu się bliźniaków skazał swoją córkę na śmierć, dzieci zaś kazał porzucić. Włożono je więc do koszyka i puszczono z prądem rzeki. Jak to w mitologii bywa, dzieci cudem ocalały, wykarmione przez wilczycę wyrosły na herosów. To oni założyli u brzegów rzeki...