Juliusz Słowacki „Sowiński w okopach Woli” - interpretacja i analiza wiersza

W wierszu pod tytułem „Sowiński w okopach Woli” Juliusz Słowacki opisuje ostatnie chwile z życia jednego z generałów, uczestników powstania listopadowego, obrońców Warszawy - Sowińskiego.

"W starym kościółku na Woli
Został jenerał Sowiński
Starzec o drewnianej nodze...".

Te właśnie słowa, rozpoczynające cały utwór, opisują tego bohatera. Jednak Generał nie jest postacią fikcyjną. W rzeczywistości było on zasłużonym żołnierzem, który na polach wielu bitew odnosił spektakularne sukcesy. Walczył on między innymi pod dowództwem księcia Józefa Poniatowskiego w bitwie pod Możajskiem, wtedy to został ranny, przez co utracił nogę, dlatego też w wierszu występuje jako jenerał - z nogą drewnianą. Natomiast to właśnie w tytułowych okopach Woli rozgrywała się ostatnia w jego życiu walka. Generał bowiem, bohatersko sam stawił czoła całemu oddziałowi rosyjskiemu.

Nie poddał on się pomimo to, iż jego działania z góry skazane były na niepowodzenie. Wiedział doskonale, że w osamotnieniu nic wielkiego nie może uczynić, a jego możliwości są nieporównywalnie małe z siłami, którymi dysponuje jego wróg. Jednak dla niego najważniejszą rzeczą był żołnierski honor, dlatego nie...