Aldous Huxley „Nowy wspaniały świat” - „Nowy wspaniały świat” jako przykład wizji przyszłości w literaturze science-fiction

Aldous Huxley wykreował wizję ,,Nowego wspaniałego świata” w roku 1932. Powieść należy do gatunku science-fiction, a więc do prozy, w której fabuła umieszczona jest w odległej przyszłości, a wszelkie wydarzenia są tworem fantazji autorskiej. Utwór wyrasta z niepokojów Huxleya dotyczących szybkiego rozwoju techniki przy równoczesnym pominięciu sfery duchowej jednostki. Pisarz ostrzega przed nieuchronną zagładą wyższych wartości w chwili gdy postęp cywilizacyjny zdeterminuje nasze życie i dążenia. Jego wizja przyszłości jest przerażająca. Z jednej strony ludziom roku 2541, a więc 632 ery Forda, udało się osiągnąć powszechną ,,szczęśliwość”. Musieli jednak zapłacić olbrzymią cenę i nie są tego nawet świadomi. Zostali bowiem pozbawieni jakiejkolwiek świadomości i swobody myślenia.

Od niemowlęctwa poddawani są na szeroką skalę długotrwałemu procesowi warunkowania. W Ośrodku Rozrodu i Warunkowania ,,hoduje się” embriony, poddaje różnorodnym mechanizmom przystosowującym do życia w określonym środowisku. Warunkowanie termiczne, biologiczne, psychologiczne, elementarne nauczanie seksualne czy klasowe gwarantują pełne uzależnienie jednostki od wyższej władzy i wtopienie jej w szary, bezbarwny i bezuczuciowy tłum. Wpaja się podczas hipnopedii ,,treści państwowe” obowiązujące zawsze i wszędzie każdego członka ,,cywilizowanej” społeczności. To ,,szczęśliwe niewolnictwo” zapewnia jednostce również rozrywki. Seks jest tematem pozbawionym jakiegokolwiek tabu.

Najmilej widziane jest posiadanie wielu partnerów, monogamiczność jest szkodliwa i nierozsądna. Zresztą kobiety nie muszą obawiać się zajścia w ciążę, bo już w stadium embrionalnym część z nich otrzymała zastrzyk z męskim hormonem gwarantującym bezpłodność. Inne zaś mają przy sobie pas nasączony środkami antykoncepcyjnymi. Na porządku dziennym są podróże samolotami do odległych krajów, a najbardziej lubiane prymitywne gry niewymagające intelektualnego wysiłku, koniecznie na świeżym powietrzu. Nikt nie czyta książek, gdyż nie musi. Lepiej pójść na czuciofilm, który dostarczy niezapomnianych wrażeń.

Huxley podkreśla, że unifikacja życia grozi zatraceniem samego siebie. W jego wykreowanym świecie nie ma miejsca na odrębność, indywidualizm. Większość społeczeństwa należy do jednej z grup Bokanowskiego, a więc są to dziesiątki klonów pozbawione osobowości i charakteru. Wytwarza się epsilony, czyli doskonałych pracowników, którzy kochają swoją pracę, nie strajkują, nie żądają podwyżek, bo po prostu nie mają rozwiniętych na tyle mózgów, by to zrobić. Już w stanie embrionalnym uszkodzono im rozumy, by w przyszłości wykonywali tylko to, co do nich należy. Dla dobra społeczeństwa oczywiście... Ludzie pozbawieni są anachronicznych, w mniemaniu władzy, uczuć: miłości, cierpienia, smutku, ambicji, wiary. Są to tylko stechnicyzowane twory, które powtarzają bezrefleksyjnie wpojone im formułki o powszechnej szczęśliwości.

Ta przerażająca wizja przyszłości, choć w pełni fantastyczna, jest wymownym ostrzeżeniem i przestrogą przed mechanicznym podporządkowaniem się technice, bo nawet się nie obejrzymy, a znajdziemy się w wypaczonej, wyzbytej wszelkich wartości i emocji rzeczywistości.