Życie Marii Konopnickiej przedstawione w wierszu „Kubek”. Interpretacja wiersza, opracowanie

Maria Konopnicka urodziła się w 1842 roku w Suwałkach. Już 14 lat później wyjechała do Warszawy, gdzie przebywała na pensji zdobywając wykształcenie. W 1862 roku wyszła za mąż za Jarosława Konopnickiego. Małżeństwo to nie było jednak udane, bo już w szesnaście lat po ślubie poetka znów zamieszkuje w Warszawie. Zarabia tam na utrzymanie siebie i sześciorga dzieci udzielając korepetycji, pisząc i publikując swoje utwory. Wkrótce stała się znaną i cenioną autorką – spełniły się jej marzenia. Angażowała się też w sprawy społeczne i polityczne, dużo podróżowała. Nigdy jednak, do swojej śmierci w 1910 roku, nie związała się z żadnym innym mężczyzną.

Właśnie historię jej nieszczęśliwej miłości i nieudanego małżeństwa możemy odnaleźć w wierszu „Kubek”, który pochodzi z 1896 roku, a więc – już długo po rozstaniu Konopnickiej z mężem, kiedy poetka miała ugruntowaną pozycję w środowisku literackim. Mamy tu do czynienia z liryką pierwszoosobową, co pozwala przypuszczać, że podmiotem lirycznym jest sama autorka. Wiersz jest także bezpośrednim zwrotem do adresata, którego utożsamiać możemy z mężem poetki.

Wiersz zaczyna się opisem szczęśliwej miłości, która ukryta jest tu pod symbolem kubka. Z owego tytułowego...