Henryk Sienkiewicz „Potop” - wykorzystując znajomość całej powieści, wyjaśnij okoliczności pobytu Oleńki w Taurogach, przyczyny jej wahań i rozpaczy

„Potop” Henryka Sienkiewicza to powieść historyczna opowiadająca o szwedzkim najeździe na Polskę, który miał miejsce w 1655 r. Autor na tle autentycznych wydarzeń umieścił obok postaci prawdziwych, także bohaterów fikcyjnych. Właśnie taką relację możemy dostrzec w jednym z głównych wątków utworu - miłości Kmicica do Oleńki.

Aleksandra Billewiczówna pochodziła ze starego żmudzkiego rodu, który w historii zapisał się złotymi głoskami. Jej dziad - Herakliusz - zawarł umowę z ojcem Kmicica, w myśl której młodzi mieli stać się małżeństwem. Młodzieniec początkowo wywarł na Oleńce naprawdę dobre wrażenie, jednak później okazało się, że jest to watażka i awanturnik. Kiedy w akcie zemsty za zamordowanie jego towarzyszy napadł on Wołmontowicze, znalazł schronienie u Billewiczównej. Kobieta uchroniła go przed pościgiem, a następnie przeklęła Kmicica i oznajmiła mu, że nie chce go już oglądać. Jedyną nadzieją było dla niego odkupienie win, których się dopuścił.

W Kiejdanach Oleńka poznała zdradzieckiego księcia - Bogusława Radziwiłła. Ten pragnąc zemsty na Kmicicu, postanowił uwieść jego ukochaną. Przedstawił się jej jako gorliwy patriota, którego celem jest pomóc ojczyźnie. Billewiczówna dała się zwieść jego dworskim manierom i ciekawej osobowości. Oczywiście nie wiedziała o tym, że Radziwiłłowie sprzymierzyli się ze Szwedami, a ich motywem było nie tyle dobro Polski, co własna chwała. Uwiedziona i oszukana przez Bogusława Oleńka udała się wraz z nim do Taurogów.

Uwięziona przez Radziwiłłów Aleksandra Billewiczówna przeżywała w siedzibie Bogusława bardzo ciężkie rozterki. Wiedziała, że jej serce kocha Kmicica, ale nie mogła pogodzić się z tym, że pała uczuciem do zdrajcy i oszusta. Wychowywała się w patriotycznym rodzie, w którym wpojono jej określone wartości. Nie mogła postępować w myśl swoich uczuć i pragnień, jeśli stały one w opozycji do tradycji rodu Billewiczów. Dopiero po ucieczce z Taurogów, kiedy wiedziała już, że Radziwiłłowie sprzymierzyli się z najeźdźcą, uświadomiła sobie, że Andrzej Kmicic robił wszystko, by odzyskać zaufanie ojczyzny oraz ukochanej.

Aleksandra Billewiczówna padła ofiarą wymyślnej intrygi Bogusława Radziwiłła. Cyniczny magnat zmiękczył jej serce opowieściami o swoim patriotyzmie i planował rozkochać ją w sobie, aby dokonać zemsty na Kmicicu (za wypowiedzenie mu posłuszeństwa). Jednakże Oleńka wykazała się naprawdę bystrym umysłem i wymyśliła sposób na ucieczkę z niewoli. Okazało się także, że jej serce nie kłamało - od początku pokochała właściwego człowieka.