Henryk Sienkiewicz „Quo vadis” - Jak rozumiesz tytułowe pytanie powieści Henryka Sienkiewicza: „Quo vadis domine”? Wypracowanie

,,Quo vadis” należy do najwybitniejszych i najpoczytniejszych dzieł, jakie wydała polska literatura. Akcja powieści rozgrywa się w Rzymie, 34 lata po śmierci Chrystusa, w czasie panowania cesarza Nerona.

Tytuł utworu nawiązuje do jednego z ostatnich epizodów opisanych w dziele. Ścigany z rozkazu okrutnego władcy apostoł Piotr, postanawia opuścić wieczne miasto i ciemiężonych współwyznawców. Na drodze Appijskiej, krocząc, wraz z pacholęciem Nazariuszem ku równinom Kampanii, objawia mu się Chrystus. Pełen trwogi, ale i radości pada na kolana przed Zbawcą i pyta: ,,Quo vadis, Domine?...” ( Dokąd idziesz, Panie?). Do jego uszu dochodzi smutny, ale i słodki głos Jezusa: ,,Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano raz wtóry”. Apostoł doskonale pojmuje sens tego wyrzutu, bez słów podnosi się i odważnie zawraca w kierunku imperium. I wtedy Nazariusz zwraca się do niego z tym samym pytaniem: ,,Quo vadis, Domine?... - Do Rzymu - odrzekł cicho Apostoł. I wrócił”.

Scena ta ma wymiar symboliczny. Św. Piotr pojmuje, że do końca musi pozostać wierny swojej przyszłej stolicy, a jego męczeńska śmierć stanowi uwieńczenie cierpienia pierwszych chrześcijan. Była konieczna, by stary, pogański świat nasycił się swym okrucieństwem i ustąpił miejsca nowemu - potężnej cywilizacji miłości i dobroci. 

Poza tym, tytułowe pytanie ma wymiar uniwersalny, ponadczasowy. Może być zadane każdemu z nas, bo przecież wszyscy do czegoś zmierzamy niekoniecznie uświadamiając to sobie. ,,Dokąd idziesz człowieku” - przebrzmiewają słowa, uderzają w każdego z nas z osobna, zmuszając do zatrzymania się w życiowym pędzie i dania odpowiedzi płynącej z głębi serca. A kiedy odpowiesz i okaże się, że wybrałeś zły kierunek, może warto przystanąć i zawrócić z niewłaściwej drogi?