Mark Twain „Przygody Tomka Sawyera” - charakterystyka Hucka Finna

Huckelberry Finn, inaczej Huck Finn to niezwykle barwna postać. Syn pijaka, jednocześnie wesoły człowiek. Niczym się nie przejmuje, nic go nie obchodzi, nie krępują go żadne zasady. Ubierał się w znoszone, zbyt duże ubrania po dorosłych. Zwykle rozpoznać go można było po charakterystycznym, oberwanym kapeluszu, jaki nosił na głowie. Ubierał się również w o wiele za duże spodnie na szelkach. Czasami zakładał długi do ziemi, ciemny płaszcz.

Huck Finna uważany jest za łobuza i urwisa. Ma złą reputację: „Huckelberry był serdecznie znienawidzony przez wszystkie matki w miasteczku, które bały się go, ponieważby próżniakiem, łobuzem, był wulgarny i zły - a wszystkie dzieci podziwiały go, były zachwycone jego zakazanym towarzystwem i chciały być takie, jak on”. Huckelberry to człowiek bez nadzoru. Ma ojca pijaka, nikt nie interesuje się jego osobą. „Huckelberry chodził gdzie i jak mu się podobało, z własnej nieprzymuszonej woli. Gdy była ładna pogoda spał na progach, kiedy padało w pustych beczkach. Nie musiał chodzić do szkoły ani do kościoła, był panem samego siebie i nikogo nie słuchał. (…) Nikt nie zabraniał mu ziębić. (…) Potrafił wspaniale kląć”.

Huck Finn to osoba nie tylko oryginalna, ale i pomysłowa. Zawsze ma interesujące pomysły na zapełnienie sobie wolnego czasu. Razem z Tomkiem Sawyerem przeżywają wiele ciekawych przygód. Huck zdaje się wiedzieć wszystko o wszystkim, a jednocześnie to niezwykle sympatyczna postać o dobrym sercu. Wie nawet, w którym miejscu szukać ukrytego przez piratów skarbu. Huckelberry to postać komiczna. W jego towarzystwie bardzo często dzieję się niespodziewane wydarzenia, na przykład Tomek i Huck są świadkami morderstwa na cmentarzu.

W czasie ich przygód wychodzą na jaw braki w edukacji Finna - nie umie ani pisać ani czytać - spisywaniem przysięgi na cmentarzu zajmuje się Tomek. Jest również zdolny do kradzieży (kradnie głównie jedzenie). Pali i żuje tytoń. Gdy zostaje piratem koledzy nazywają go Krwawą Ręką. To człowiek „wolny od zmartwień i niepokoju”. Ponadto Huck jest przesądny - wierzy w to, że chleb pływający na wodzie wskazuje topielca. Jest podekscytowany tym, że po ucieczce z miasteczka razem z Tomkiem i Joe Harperem uważani są za zmarłych, cieszą się sławą.

Pomimo wszystko nie jest chłopiec zły do szpiku kości. M swoje uczucia i rozsądek. Często rozmyśl nad swoim życiem, zachowaniem: „- Cóż, widzi pan, kawał ze mnie łobuza - przynajmniej wszyscy tak o mnie mówią, a ja się z tym zgadzam. Czasem nie mogę zasnąć, myślę tym i zastanawiam się jakby tu wejść na właściwą drogę”.

Gdy wraz z Tomkiem odnajdują skarb, w miasteczku są gloryfikowani. Pomimo to Huckelberry postanawia wrócić do dawnego życia. Nie chce być podziwiany, szanowany. Nie zależy mu na tym. Czuje się spętany kajdanami cywilizacji. Swoją część skarbu najpierw chce oddać Tomkowi, bo nie zależy mu na pieniądzach. Potem jednak składa je na sześcioprocentową lokatę. Zaraz potem wrócił do dawnych zwyczajów.

Huck miłuje swobodę: „Ja nie jestem taki, jak wszyscy i nie mogę tego znieść. To straszne - być na uwięzi. A żarcie przychodzi za łatwo - teraz w ogóle już mi nie smakuje. Muszę prosić o pozwolenie, żebym mógł pójść na ryby, żebym mógł pójść popływać, niech mnie szlag, jeśli nie muszę prosić dosłownie o wszystko”. Przyzwyczajony do życia w samowoli, Huck nie jest w stanie przystosować Siudo warunków, jakie stwarza mu wdowa Douglas. Woli żyć w biedzie, ale za to według własnych zasad. Jedyne, co wydaje mu się pociągające to przygody. Huckelberry w swoim życiu poszukuje przede wszystkim rozrywki, która zapełni jego wolny czas.

Huck Finna to postać pełna sprzeczności. Ma dobre serce i jednocześnie wiele złych nawyków. Łatwo dostrzec go w szarym tłumie. Jest to człowiek pełen niejednoznaczności, przeciwieństw wewnętrznych, postać oryginalna, niezapomniana.