Truman Capote - biografia, życiorys

Truman Capote urodził się 30 września 1924 roku w stanach Zjednoczonych, a dokładnie – w Nowym Orleanie. Jego prawdziwe nazwisko to: Truman Streckfus Persosns. Jego ojciec, Archulus (Arch), był sprzedawcą, pracował również jako urzędnik; nigdzie nie potrafił on zagrzać miejsca i utrzymać pracy. Matka Trumana była niegdyś królową piękności. Nazywała się Lillie Mae Faulk. Małżeństwo nie było szczęśliwe ani udane. Kiedy chłopak miał cztery lata, jego rodzice rozwiedli się. Matka odesłała go do Monroeville, aby zamieszkał z ciotkami i kuzynami. Niedługo później ponownie wyszła za mąż. Tym razem wybrała nieco ostrożniej. Poślubiła zamożnego biznesmena, a Truman zamieszkał z matką i ojczymem w Nowym Jorku.

Powszechnie uważa się, że rozpoczęcie kariery literackiej umożliwiły mu znajomości, które pisarz nawiązał w młodym wieku. Po ukończeniu liceum podjął on bowiem pracę jako goniec w redakcji „The New Yorker”. Poznał tam wielu wpływowych i utalentowanych ludzi, którzy zauważyli jego talent literacki. Pracownicy redakcji wspominali go jako młodego chłopaka (miał siedemnaście lat), który był samotnikiem i ekscentrykiem. Świadczył o tym chociażby sposób ubierania się, który zwracał uwagę (np. nosił na plecach pelerynę).

Pisarz debiutował w roku 1943, a więc mając zaledwie lat dziewiętnaście. Dziełem, które otworzyło przed nim nowe – literackie – możliwości, był zbiór nowel wydany pod wspólnym tytułem: „Zatrzaśnij ostatnie drzwi”. Wbrew temu, co głosił ów tytuł, drzwi do kariery Capote'a właśnie zaczynały się otwierać. Pięć lat później wydał powieść, która przyniosła mu właściwy rozgłos i uznanie w kręgu pisarzy. Była to książka pt.: „Inne głosy, inne ściany”, kolejna zaś (równie dobrze przyjęta) nosiła tytuł „Harfa traw”; wydana została ona w roku 1951. Inną pozycją, znaną na całym świecie, jest „Śniadanie u Tiffany’ego”. Wiele z jego książek nosiło ślady autobiografii. Pisarz często odwoływał się do lat swego dzieciństwa i wplatał wątki z młodości w swoje utwory.

Jednakże pozycją, która najpełniej charakteryzuje styl pisarza, jest „Z zimną krwią”, wydana w roku 1966. Pisarz zastosował technikę „non fiction”, czyli stworzył powieść dokumentalną, werystyczną, podającą w detalach – stylem chłodnym i opanowanym – szczegóły zbrodni. Capote przez sześć lat przygotowywał się do napisania książki, której tematem jest zabójstwo pewnej rodziny z Holcomb w stanie Kansas. Autor przeprowadzał wywiady, które ukazały się w prasie, osobiście rozmawiał z osobami, które mogły wiedzieć coś o zbrodni, która miała miejsce. Co ciekawe, pisarz niczego nie zapisywał. Miał wspaniałą pamięć i potrafił odtworzyć każdą rozmowę. Kiedy powieść się ukazała, od razu odniosła sukces. Pisarz uczcił go wydając bal maskowy w Hotelu Plaza.

Oprócz tego, że był genialnym pisarzem, nie stronił od kieliszka i skandali. Po wydaniu „Z zimną krwią” Capote zwolnił tempo. Jego dzieła nie były już uważane za tak genialne i żadne nie przyćmiło blasku tych pierwszych. Działo się tak do roku 1975, kiedy to Truman opublikował fragmenty „Wysłuchanych modlitw” w „Esquire”. Były to części powieści dotyczącej życia osobistego jego przyjaciół i znajomych. Ukazanie się szokujących i zaskakujących informacji na temat pisarzy i artystów z otoczenia Capote'a wywołało skandal. Pisarz popadł w alkoholizm, nie stronił również od narkotyków. Dzieła nie ukończył. Kolejne próby stworzenia następnego bestselleru nie powiodły się.

Truman Capote zmarł 25 sierpnia 1984 roku. Miał lat sześćdziesiąt. Przyczyną zgonu były problemy z wątrobą. Pozostawił po sobie wybitne dzieła. Zmienił on obraz literatury XX wieku. Miał talent i pomysł na siebie, co zaowocowało wielką sławą. Bez wątpienia jest to pisarz, którego wielu jego następców naśladuje i będzie naśladować.