Lewis Carroll - biografia, życiorys

Prawdziwe nazwisko Lewisa Carolla to Charles Lutwidge Dodgson. Pisarz urodził się 27 stycznia 1832 w Daresbury. W swoim życiu był pisarzem i poetą, a także matematykiem i fotografem. Ukończył Uniwersytet Oxfordzki, gdzie studiował matematykę. Po studiach, od 1855 roku, był wykładowcą w Church College.

W 1877 przyjął święcenia diakonatu w kościele anglikańskim (jego ojciec był anglikańskim duchownym).

Napisał ok. 250 prac naukowych dotyczących matematyki i logiki, a także kryptografii (nauka zajmująca się m.in. systemami algorytmicznymi). Są one opatrzone prawdziwym nazwiskiem autora, gdyż swojego pseudonimu Carroll używał tylko w przypadku twórczości artystycznej.

Jest uważany za jednego z najlepszych portrecistów dzieci XIX wieku oraz za prekursora fotografii artystycznej. Z wielkim zamiłowaniem fotografował zwłaszcza małe dziewczynki, również rozebrane, co było powodem pomówień na jego temat, jednak Carroll nigdy nie robił zdjęć dzieciom wbrew ich woli i wbrew woli ich rodziców (na sesjach fotograficznych byli obecni rodzice modelek).

Debiut literacki Carrolla to wydany w 1856 r. poemat „Solitude” („Samotność”), który ukazał się w czasopiśmie „The Train”.

Rozgłos przyniosła mu powieść „Alicja w Krainie Czarów” (1865) oraz jej kontynuacja „Po drugiej stronie lustra” (1871). Powieść powstała podczas podróży, którą Carroll odbył w towarzystwie przyjaciół oraz 3 córek jednego z nich. W trakcie przejażdżki Carroll opowiadał dzieciom bajkę pełną absurdalnych wydarzeń, którą następnie na prośbę jednej z dziewczynek, Alice Liddell, spisał i wydał jako powieść.

Postać samej Alice pojawia się w biografii Carrolla ponownie, gdy pisarz prosi Liddellów o jej rękę. Alice miała wówczas 11 lat, ale wydarzenie to w tamtych czasach nie uchodziło za nic zdrożnego. Prawo stanowiło, że kobieta w wieku 12 lat może wyrazić świadomą zgodę na stosunek seksualny, a praktyki zaręczyn dorosłych mężczyzn z nastolatkami były powszechne. Zmieniło się to stopniowo za przyczyną dziennikarskiego raportu W. T. Steada o prostytucji dziecięcej. Seria artykułów, która się potem ukazała oraz wszem i wobec wiadome praktyki fotograficzne Carrolla spowodowały szereg niedomówień na jego temat, spotęgowanych dodatkowo propozycją małżeństwa wobec Alice.

Powieści Carrolla obfitują w absurd i groteskę, Carroll bawił się językiem i formą, tworzył mnóstwo neologizmów, a także mieszał wątki realistyczne z baśniowymi.

Zmarł 14 stycznia 1898 w Guildford.