Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - wiersze o miłości. Pawlikowska-Jasnorzewska jako poetka miłości - opracowanie
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska z pewnością należy do najbardziej charakterystycznych autorek w historii polskiej poezji. Często podejmowała w swoich wierszach temat miłości, którą zwykła przedstawiać w sposób szczególnie ciekawy. Spróbujmy się przekonać, jak to wielkie uczucie funkcjonowało w jej twórczości.
Na pewno bardzo interesująca jest jej metoda przedstawiania kobiet i ich wnętrza. To ujęcie całościowe, które ukazuje zarówno cielesność, jak i wnętrze płci pięknej. Bohaterki jej poezji chcą się podobać, są filuterne, potrafią kusić swoją słodką tajemnicą. Zarazem zdolne są do przeżywania prawdziwej i namiętnej burzy uczuć. Każde niepowodzenie miłosne to swego rodzaju koniec świata dla tak odczuwających kobiet. Dzięki temu odbiorca ma do czynienia z pełnym i bardzo zróżnicowanym sposobem obrazowania miłości.
Warto zwrócić uwagę na taki utwór jak „Miłość”. Ta zaledwie czterowersowa miniatura zawiera w sobie naprawdę wielką dozę uczucia. Jest to monolog kobiety, najprawdopodobniej porzuconej przez ukochanego. Jej słowa w bardzo subtelny sposób wyrażają smutek. „Lecz widać można żyć bez powietrza” – ta nieco zaskakująca puenta wskazuje na to, że chociaż to trudne, można żyć bez miłości. Oczywiście, jak się zdaje, jest w tym stwierdzeniu również trochę bezradnej przekory, również typowo kobiecej (Pawlikowska jest znawczynią żeńskiej psychiki).
Innym przykładem wielowymiarowego ukazania uczucia jest wiersz: „Moja miłość przeszła w wichr wiosenny”. Tym razem sytuacja poetycka jawi się jako bardzo dynamiczna i zmienna. Dominuje zasada synestezji, gdyż wiersz łączy w sobie liczne doznania zmysłowe. Miłość staje się wiosennym wiatrem, szaleństwo burzą, a rozkosz – dreszczem sennym. Te metamorfozy doskonale obrazują rozwój uczuć. Wszystko porównane jest do budzącej się wiosny, której towarzyszy urzekający zapach różanej kąpieli.
Poezja Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej pełna jest miłosnych uniesień. Niektórych odbiorców może to odstraszać, jednak kiedy przyjrzeć się bliżej sposobom, które służą artystce do wyrażania uczuć, można dostrzec liczne i przyjemne detale, delikatnie łaskoczące nasze zmysły. W dodatku uczucia są w jej poezji obrazowane w sposób wielopłaszczyznowy: są nie tylko stanem błogości dla duszy, ale także dla zmysłów. Jest jeszcze jeden wiersz, na który warto spojrzeć, mianowicie: „Z wielu powodów”. Kończy się on taką oto puentą: „Zaśnij, bo na cóż życie bez miłości". To zdanie chyba najtrafniej oddaje poglądy poetki.
Podobne wypracowania do Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - wiersze o miłości. Pawlikowska-Jasnorzewska jako poetka miłości - opracowanie
- Gałczyński „Zaczarowana dorożka” - opracowanie, interpretacja
- Juliusz Słowacki „Balladyna” - charakterystyka Aliny
- Największa przygoda mojego życia - opowiadanie
- Kordian Winkelriedem narodów? Odpowiedz na pytanie na podstawie aktu III sceny 6 dramatu „Kordian” Juliusza Słowackiego
- „Ludzie bezdomni” - artyzm powieści Stefana Żeromskiego
- Tadeusz Różewicz „Kartoteka” - intertekstualność w dramacie „Kartoteka” Różewicza. Opracowanie
- Molier „Świętoszek” - charakterystyka Orgona
- Adam Mickiewicz „Dziady” cz. IV - Trzy godziny Gustawa: godzina miłości, rozpaczy i przestrogi. Opracowanie
- Lewis Carroll - biografia, życiorys
- Leopold Staff „Curriculum vitae” - etapy dojrzewania w wierszu Staffa. Opracowanie
- Henryk Sienkiewicz „Szkice węglem” - charakterystyka Wawrzona Rzepy
- Tadeusz Borowski „U nas w Auschwitzu”- streszczenie skrótowe
- Adam Mickiewicz „Konrad Wallenrod” - Cechy powieści poetyckiej w „Konradzie Wallenrodzie”
- Opis kwiatu - Opis róży
- Edward Stachura - biografia, życiorys
- Jan Brzechwa - wiersze dla dzieci - opracowanie
- Zbigniew Herbert „Sprawozdanie z raju” - interpretacja, opracowanie wiersza
- Opis burzy - Opowiadanie o burzy
- Dorota Terakowska „Tam, gdzie spadają anioły” - recenzja powieści
- Joseph Conrad „Jądro ciemności” - charakterystyka Kurtza