Kłamstwo - przedstaw swoje stanowisko wobec kłamstwa

Josemaría Escrivá de Balaguer powiedział, że „Kłamstwo posiada wiele aspektów: niedopowiedzenie, półprawda, oczernianie... Ale zawsze jest bronią tchórzy”. Całkowicie podzielam takie stanowisko. 

W każdym przypadku, gdy mówi się o postępowaniu dobrym i złym, wiąże się to z opozycją trud/łatwość. Wszystkie zachowania, cechy, które noszą znamiona pozytywne, oznaczają też pewien trud, ponieważ zarówno w samym człowieku, jak i w innych ludziach i świecie przez nich urządzonym znajduje się wiele przeciwności. Jeśli chodzi zaś o postępowanie niezgodne z etyką i ogólnie przyjętymi prawami, to jest to wybór łatwiejszej drogi.

Tak samo rzecz się ma z kłamstwem. Mówienie nieprawdy, modyfikowanie pewnych informacji, przemilczenie są stosowane, ponieważ ułatwiają ludziom życie. A przynajmniej tak im się wydaje. Zawsze kłamstwo służy jakimś korzyściom czy to materialnym, mentalnym, psychicznym itp. Jednak nie tylko jest ono zachowaniem niemoralnym, ale przede wszystkim bardzo raniącym i przynoszącym szkody okłamywanemu, samemu zaś kłamiącemu również przynoszącym wiele zła. 

Największą krzywdą kłamstwo jest wówczas, gdy staje się sposobem na życie rodzinne. Ta najmniejsza komórka społeczna, która powinna dla psychiki być miejscem komfortu, oparcia, bezpieczeństwa, z samej swej definicji nie przyjmuje oszukiwanie jej członków. Rodzina w kontraście do świata pełnego kłamstwa i obłudy, w swych podwalinach mieć powinna szczerość relacji i niczym niezachwiane zaufanie. Ale tak często nie jest. Ten rodzaj kłamstwa – oszukiwanie najbliższych – to coś, co rani najbardziej, ponieważ załamuje poczucie stabilności tak ważnej w niestabilnym świecie.  Éric Emmanuel Schmitt twierdził, że „Czasami łatwiej znieść czyjąś śmierć niż czyjeś kłamstwa”. Ta sentencja doskonale ukazuje, jak wielkim ciężarem dla człowieka staje się strata wiary w czystość relacji z kimś najbliższym. 

Kłamstwo jest jednym z najgorszych rozwiązań, jakie ludzie wybierają, a przecież prawdomówność pozwala na większą wolność. Człowiek, który żyje w ciągłym fałszu, nieustannie musi być czujny i skupiony, by jego oszustwa nie wyszły na jaw, a to bardzo komplikuje i obciąża psychikę.