Św. Anna - życiorys

Święta Anna i Święty Joachim byli rodzicami Najświętszej Maryi Panny. Ewangelie nie przekazały o nich niemal żadnej wiadomości, ale milczenie Biblii uzupełnia literatura apokryficzna.

Anna pochodziła z rodziny kapłańskiej, wywodzącej się z Betlejem. Od wieku IV istnieje przy Sadzawce Owczej w Jerozolimie miejsce, gdzie stał dom Anny i jej męża. Dziś wnosi się tam trzeci już kościół, który wybudowali krzyżowcy.

Według apokryficznej „Protoewangelii Jakuba”, datowanej na II wiek, Anna i Joachim byli bezdzietni. Jednak będący już w podeszłym wieku Joachim udał się na pustynię, gdzie przez 40 dni i nocy wznosił do Boga modlitwy i pościł, błagając o potomka. W tym czasie Anna prosiła w domu o zdjęcie z niej brzemienia niepłodności. 

Prośby pary zostały wysłuchane – Anioł zwiastował im narodziny dziecka. Gdy Maryja przyszła na świat, spełnili złożony wcześniej ślub i oddali córkę na służbę w świątyni. Jedna z legend mówi, że Anna miała po śmierci Joachima wyjść jeszcze dwukrotnie za mąż. 

Święta Anna jest patronką diecezji opolskiej, miast - m.in. Hanoweru, kobiet rodzących, matek, położnic, wdów, ubogich robotnic, górników w kopalni złota, żeglarzy, powroźników, młynarzy. Atrybuty Świętej to palec na ustach, lilia, księga. Jej święto w kalendarzu liturgicznym obchodzone jest 26 lipca.

W ikonografii Anna przedstawiana jest w scenach apokryficznych, a także obrazujących życie Maryi. Ukazywana jest jako starsza kobieta z welonem okrywającym głowę. Od wieku XIV pojawił się nowy motyw ikonograficzny – tzw. Anna Samotrzecia – ukazujący Annę z Maryją i Dzieciątkiem Jezus. Często wykorzystywanym motywem jest św. Anna ucząca czytać swą córkę.