Św. Krzysztof - życiorys, patronat

Święty Krzysztof męczennik być może pochodził z miejscowości Samon w rzymskiej prowincji Licji znajdującej się w Azji Mniejszej. Żył w III wieku.

To jeden z najbardziej popularnych świętych Wschodu i Zachodu. Istnieje wiele legend o Krzysztofie, które bardzo często sobie wzajemnie przeczą. Jedna z najbardziej znanych mówi, że Święty był olbrzymem, który pomagał ludziom, przenosząc ich przez rwący potok. Przeniósł również Dzieciątko Jezus. Stąd właśnie wywodzi się jego imię - gr. Christo-phoros, czyli „noszący Chrystusa”, „wyznający go”.

Krzysztof poniósł śmierć męczeńską, około roku 250, podczas prześladowań chrześcijan, które miały miejsce za czasów Dioklecjana. Jest on jednym z Czternastu Wspomożycieli, czyli szczególnych patronów.

W kalendarzu liturgicznym dniem Świętego jest 25 lipca. Jest on patronem Ameryki, Wilna, sadyb ludzkich, grodów, chrześcijańskiej młodzieży, kierowców, flisaków, farbiarzy, modniarek, introligatorów, marynarzy, pielgrzymów, podróżnych, tragarzy, przewoźników, żeglarzy, turystów. Jest orędownikiem w śmiertelnych niebezpieczeństwach. Wzywa się również Krzysztofa w czasie burzy oraz zarazy.

W ikonografii św. Krzysztofa przedstawia się jako młodzieńca, ale najczęściej jako olbrzyma przechodzącego przez rzekę, który na swych barkach niesie Dzieciątko Jezus. W ręku trzyma maczugę, niekiedy również kwitnącą. Ukazywany też jako potężny mężczyzna z głową lwa. Atrybutami męczennika są dziecko królujące na globie, pustelnik z lampą, ryba, sakwa na chleb, palma męczeńska, wieniec róż, wiosła.

Słowa modlitwy: „Wszechmocny i wieczny Boże, który łaskawie zesłałeś na nas swego Ducha, pozwól, aby nasze serca wypełniła prawdziwa miłość, która pozwoliła twemu świętemu męczennikowi Krzysztofowi przezwyciężyć wszystkie cielesne tortury. Amen”.