Św. Błażej - życiorys, patronat

Święty Błażej męczennik pochodził z Sebasty znajdującej się na terenie Armenii. Swą młodość poświęcił studiowaniu nauk filozoficznych, a następnie został lekarzem. Zrezygnował jednak z tego zajęcia i zaczął życie na pustyni. Gdy tam przebywał, wezwano go na biskupią stolicę w jego mieście rodzinnym.

Aresztowano go i uwięziono podczas prześladowań cesarza Licyniusza. W czasie, gdy prowadzono go do więzienia, pewna zrozpaczona matka, której dziecko miało chorobę gardła, poprosiła świętego o pomoc. Dzięki jego wstawiennictwu dziecko zostało wyleczone. Odtąd proszono go o pomoc w podobnych przypadkach. Za jego pośrednictwem wielu ludzi uleczonych zostało z chorób gardła albo uchroniło się przed taką chorobą.

Uwięziony św. Błażej najpierw był okrutnie torturowany, po czym zginął śmiercią męczeńską – ścięty mieczem – prawdopodobnie około roku 316.

Święty Błażej biskup to patron Dubrownika, kamieniarzy, chorych na gardło. Jest opiekunem zwierząt. Dniem, w którym obchodzi się jego święto, jest w kalendarzu liturgicznym 3 lutego. Błażej to jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli.

Błogosławienie gardła, wraz z prośbą o wstawiennictwo św. Błażeja, stało się bardzo popularnym nabożeństwem. Wówczas kapłan udzielając choremu błogosławieństwa, trzyma dwie skrzyżowane świece, dotyka mini gardła chorego i modli się, aby dzięki zasługom i wstawiennictwu Błażeja, chory mógł pozostać wolny od chorób i zła.

W ikonografii przedstawiany jako błogosławiący biskup. Atrybuty św. Błażeja to m.in. jeleń, ptaki trzymające w dziobie pożywienie czy dwie skrzyżowane świece.