Populizm a demokracja - rozwiń temat

Populizm i demokracja są pojęciami ściśle ze sobą związanymi. Demokracja jest ustrojem, których cechuje rozwinięte kraje zwłaszcza Europa i Stany Zjednoczone. Demokracja umożliwia uczestnictwo wszystkim obywatelom w życiu publicznym i politycznym. Każdy ma prawo do głosowania i każdy ma prawo do wyrażania swojej opinii i zdania bez jakiejkolwiek ingerencji ze strony osób trzecich. Populizm wkomponowuje się w ustrój demokratyczny ponieważ bazuje na aktualnych problemach, które trapi społeczeństwo i dzięki demokratycznym metodom populiści zdobywają rzesze poparcia. Mówi się powszechnie, że populizm jest dzieckiem demokracji, ponieważ populista wybierany jest w drodze demokratycznego głosowania będzie on tak dostosowywał swój program polityczny do aktualnych problemów aby zyskać poparcie ludności. 

Demokracja umożliwiła udział w życiu publicznym każdemu obywatelowi, każdy obywatel może więc działać jako populista i wykorzystywać trendy i tendencje w celu osiągnięcia zysku. Demokracja pozwala każdemu brać udział w życiu politycznym i to bez wątpienia jest dużym atutem tego ustroju, z drugiej zaś strony pojawia się zagrożenie w postaci populizmu. Populista dzięki demokracji, mogąc kompletnie nie znać się na zarządzaniu państwem jest w stanie dojść do władzy. Zarzuca się demokracji, że sama jest sobie winna iż nie potrafi wyłapać populistów i w porę zapobiec ich sukcesom. 

Populizm cechuje krytyka władzy, jej przedstawicieli i sposobu sprawowania samej władzy. Społeczeństwo bardzo łatwo wpada w pułapkę populistów, zasłyszane hasła podchwytliwe koncepcje, bardzo często przynoszą populistom upragnione efekty. 

Świat demokracji nie potrafi się przed populizmem bronić, najczęściej bywa tak, że populizm dominuje w demokracjach najbardziej rozwiniętych, gdzie powstaje cały szereg problemów, które stanowią tylko wspaniałą pożywkę dla populistów. 

Badacze są przekonanie również o tym, że termin populizm mimo swoich pejoratywnych ocen, jest doskonałą bronią polityczną. Z jednej strony można każdego oskarżyć o populizm, z drugiej zaś każdy może być ukrytym populistą. Politycy, którzy przed wyborami omawiają i poruszają problemy społeczne, czasem zupełnie niepotrzebnie otrzymują łatkę populistów ze strony swoich konkurentów. Bywa też tak, że polityk głosząc pewne hasła robi to specjalnie po to aby osiągnąć poparcie. 

Demokracja dla wielu jest ustrojem słabym, który nie jest w stanie sam się obronić przed zagrożeniem terroryzmu czy populizmu. Historycy i politologowie zwracają uwagę na przypadek Adolfa Hitlera, który do perfekcji opanował technikę wykorzystywania nastrojów społecznych i zwyciężył w demokratycznych wyborach, pokonując komunistów i socjaldemokratów. Przypadek Hitlera jest najlepszym dowodem na siłę populizmu, nikt przecież kto głosował na Hitlera nie przypuszczał do czego doprowadzi jego radykalna polityka. 

Demokracja mimo swojej słabości doskonale się rozwija w krajach zachodnich. Kolejnym przykładem populizmu w demokracji był polityk Jorg Haider, austriacki nacjonalista, który wygrał wybory demokratycznie. Haider wprowadził politykę nacjonalistyczną i narodową, której Austriacy najwyraźniej potrzebowali. Neonazistowskie poglądy Haidera zeszły więc na plan dalszy, Haider świetnie wykorzystał nastroje społeczne i doszedł bez trudu do władzy. Populizm jak widać jest zagrożeniem, które wciąż jest realne, wciąż może pojawić się osoba, która dzięki przychylności systemu demokratycznego może wprowadzić krwawy terror i reżim. 

Adolf Hitler nie był jedyny, takich przypadków historia zna mnóstwo. Demokracja w dużej mierze daje się nabrać populistom.