Gabinet - rządy - definicja, charakterystyka, przykłady

Termin „gabinet” w ujęciu politologicznym odnosi się do rządu (w Polsce nazywanego np. Radą Ministrów).

We Francji w XVII wieku termin gabinet odnosił się do grona najbliższych, najbardziej zaufanych doradców monarchy. 

W Wielkiej Brytanii kolegialny organ władzy wykonawczej nosi właśnie nazwę gabinetu. Poprzednikiem powstałego w XVII/XVIII wieku gabinetu była Tajna Rada pełniąca rolę doradztwa króla. Początkowo król był przewodniczącym obrad gabinetu. W 1717 roku zwyczaj ten zmieniono – zamiast króla spotkaniom przewodził jeden z ministrów. Do roku 1742 ostatecznie ukształtował się zbliżony do dzisiejszego kształt gabinetu jako ciała skupionego wokół osoby premiera. Niecałe dwieście lat po niej gabinet ostatecznie wydzielił się z rządu. Aktualnie w Wielkiej Brytanii gabinetem określa się organ węższy od rządu. W skład gabinetu wchodzą ministrowie kierujący najważniejszymi resortami oraz kilku członków Izby Lordów (wyższej izby parlamentu brytyjskiego). Zasadniczo w skład gabinetu wchodzi od 16 do 24 osób.  

W Polsce wyróżnia się gabinet polityczny premiera, a także gabinety polityczne poszczególnych ministerstw. Pełnią one głównie funkcje doradcze o charakterze programowym  i ogólnopolityczny. W ministerstwach szef gabinetu politycznego jest bezpośrednim zwierzchnikiem doradców oraz asystentem Ministra. 

Przy omawianiu terminu „gabinet”, warto zwrócić uwagę na nazwę „gabinet cieni”. Odnosi się ją do przedstawicieli głównej partii opozycyjnej, przygotowujących się do objęcia stanowisk rządowych w sytuacji wygranej w najbliższych wyborach parlamentarnych.